Motyw nieuniknionej śmierci,dotyczącej każdego człowieka, był bardzo popularny w sztuce średniowiecznej. Przedstawiano go poprzez alegorię zwaną ,,tańcem śmierci'(dance macabre).Śmierć,najczęściej ukazywana jako zwłoki w stanie rozkładu,prowadziła za sobą taneczny korowód osób pochodzących z różnych warstw społecznych-od papieża i cesarza po chłopa. Jeden z utworów realizujących ten motyw to ,,Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią',pochodząca z XV w.Tekst jest zapisany przeżyć mędrca Polikarpa,któremu-zgodnie z jego pragnieniem-ukazała się Śmierć.Polikarp,czując obrazę do swojej rozmówczyni,ale też bojąc się jej,tarci zdolność logicznego myślenia. Zadaje naiwne,niegodne mędrca pytania. Z odpowiedzi udzielanych przez Śmierć wynika,że ma ona władzę nad całym światem i wszystkimi ludźmi:biednymi i bogatymi,grzesznikami i mnichami. PS:Miałam to napisane w książce w Kontekstcie.
Danse macabre w sztuce i literaturze
Zagadnienie śmierci zajmuje niezwykle istotne miejsce w literaturze wszystkich epok. Przyczyn tego stanu rzeczy jest kilka: człowiek spotyka się wiele razy ze śmiercią innych ludzi, a zarazem posiada świadomość nieuchronności własnej śmie...