Prosze pomozcie napisac kilka zdan na temat powstania Mahdiego!!!1

Od 1822 roku Sudan poddany był zwierzchności Egiptu, który sam był formalnie prowincją Imperium Osmańskiego. Rządy mówiących przeważnie po turecku urzędników egipskich wywoływały niechęć miejscowej ludności, którą pogłębiała polityka fiskalna władz i nieliczenie się z potrzebami mieszkańców Sudanu. Wiosną 1881 roku Mahammad Ahmad wyjawił swoim uczniom, że Bóg powierzył mu zadanie oczyszczenia islamu i zniszczenia wrogich islamowi rządów egipskich. 29 czerwca ogłosił się Mahdim, Bożym wysłannikiem, który pokona wrogów i doprowadzi swoich wyznawców do wiecznej szczęśliwości. Liczba zwolenników Mahdiego szybko rosła i wkrótce jego uzbrojona w prymitywną broń armia wyruszyła do walki. Pod koniec 1883 roku mahdyści pokonali trzy armie egipskie i zdobyli El Obeid oraz Barę. 12 marca 1884 roku wojska Mahdiego rozpoczęły oblężenie Chartumu, który został po ciężkich walkach zdobyty. W boju poległ wysłany na pomoc wojskom egipskim brytyjski generał Charles Gordon. Od tego momentu Sudan był wolny.  

Od 1822 roku Sudan poddany był zwierzchności Egiptu, który sam był formalnie prowincją Imperium Osmańskiego. Rządy mówiących przeważnie po turecku urzędników egipskich wywoływały niechęć miejscowej ludności, którą pogłębiała polityka fiskalna władz i nieliczenie się z potrzebami mieszkańców Sudanu. Wiosną 1881 roku Mahammad Ahmad wyjawił swoim uczniom, że Bóg powierzył mu zadanie oczyszczenia islamu i zniszczenia wrogich islamowi rządów egipskich. 29 czerwca ogłosił się Mahdim, Bożym wysłannikiem, który pokona wrogów i doprowadzi swoich wyznawców do wiecznej szczęśliwości. Liczba zwolenników Mahdiego szybko rosła i wkrótce jego uzbrojona w prymitywną broń armia wyruszyła do walki. Pod koniec 1883 roku mahdyści pokonali trzy armie egipskie i zdobyli El Obeid oraz Barę. 12 marca 1884 roku wojska Mahdiego rozpoczęły oblężenie Chartumu, który został po ciężkich walkach zdobyty. W boju poległ wysłany na pomoc wojskom egipskim brytyjski generał Charles Gordon. Od tego momentu Sudan był wolny. Mahdi osiedlił się w swojej rezydencji w wiosce Omdurman pod Chartumem. Z niej to kierował życiem religijnym stworzonego przez siebie państwa, starając się urzeczywistnić głoszone przez siebie idee oczyszczenia islamu. Sprawy związane z administrowaniem państwem powierzył mianowanym przez siebie czterem kalifom. Rządy te nie zawsze były efektywne, jeśli chodzi o gospodarkę kraju, gdyż Sudan często nawiedzały w tym okresie klęski głodu. W 1885 roku, Mahdi poważnie zachorował na tyfus i zmarł 22 czerwca. Władzę po nim objął jego zaufany towarzysz Abdullahi, który rozpoczął serię najazdów na Egipt i Etiopię licząc na poparcie tamtejszej ludności. Spotkało go jednak rozczarowanie, gdyż na pomoc Egiptowi przybyły liczne i dobrze uzbrojone wojska brytyjskie. W 1896 roku rozpoczęły operację podboju Sudanu. Abdullahi nie miał dostatecznych sił by powstrzymać Brytyjczyków, jednak mahdyści przez blisko dwa lata stawiali rozpaczliwy opór. W 1898 roku połączone siły egipsko-brytyjskie dowodzone przez lorda Kichenera rozgromiły mahdystów w bitwie pod Omdurmanem. Rok później Abdullahi podjął ostatnią próbę odwrócenia losów wojny, ale poniósł klęskę w bitwie pod Karari i poległ w boju. Klęska ta oznaczała koniec niepodległego Sudanu, który dostał się pod kontrolę egipsko-brytyjską. Klęska powstania oznaczała też uzależnienie Egiptu od Wielkiej Brytanii, oficjalnie tylko egipskiego sojusznika.