Opisz cykl rozwojowy dowolnego drzewa owocowego. Przosze piszcie potrzebne mi to na jutro ! ;/

Wzrost i rozwój drzew brzoskwiniowych W pierwszym okresie życia (od początku roz­woju siewki lub okulanta do owocowania) brzo­skwinia rośnie niezwykle silnie. Wzrost brzo­skwiń w ciągu jednego okresu wegetacji nie jest jednak ciągły i w dużej mierze zależy od prze­biegu pogody. W maju i w czerwcu drzewo brzoskwini rośnie najsilniej, ma też w tym okresie największe wymagania wodne. W czasie letniej suszy następuje zahamowanie wzrostu. Po opadach letnich brzoskwinia wznawia wzrost, przy czym z pąków znajdujących się w kątach liści wyrastają liczne pędy boczne. W czasie wegetacji mogą się takie okresy powtórzyć dwa lub trzy razy. Dlatego już jednoroczne drzewko brzoskwini może być rozgałęzione, a jego ga­łązki są przeważnie grubsze i dłuższe od gałęzi innych drzew owocowych. W drugim okresie życia brzoskwini, tak zwanej dojrzałości (okres ten trwa przeważnie od 4 do 12 roku życia), wzrost jej ulega zahamowaniu, roczne, przyrosty stają się krótsze, drzewa kwitną i owocują. W tym czasie należy stoso­wać obfite nawożenie i cięcie. W trzecim okresie — starzenia się, który prze­ważnie trwa od 12 do 16 roku życia, plony male­ją, owoce stają się drobne i mniej wartościowe. Ważnym zabiegiem w tym czasie jest (obok obfitego nawożenia) dobrze przeprowadzone cięcie odmładzające. Drzewa brzoskwini nie należą do dużych i two­rzą bardzo krótki pień, toteż w naszych warun­kach najodpowiedniejsze dla nich wydają się formy krzaczaste. W niektórych krajach, np. na Węgrzech, brzoskwinie są prowadzone jako drzewa półpienne (wysokość pnia około 1 m). Brzoskwinie rozpoczynają wegetację bardzo wcześnie wiosną, z drzew owocowych wyprzedza je jedynie morela. Gdy tylko gleba rozmarznie, a temperatura powietrza przekroczy 5°C, korze­nie zaczynają intensywnie pobierać wodę i składniki pokarmowe z gleby, przewodząc je do pędów. Pąki kwiatowe nabrzmiewają i rozwi­jają się przed liśćmi. Po opadnięciu kwiatów (zwykle w końcu kwietnia — na początku maja) drzewa brzoskwini zaczynają rosnąć, wydają wiele liści, powiększając powierzchnię asymila-cyjną, i wykształcają jednocześnie zawiązki owoców. Ważne jest zastosowanie w tym czasie nawożenia, szczególnie azotem. Drzewo wykazuje bardzo dużą wrażliwość na spadki temperatur i nawet nieznaczne przy­mrozki (—1,1°C) mogą spowodować uszkodze­nia zawiązków owoców. W tym czasie, po cie­płych deszczach, następuje wysiew zarodników grzybów chorobotwórczych, natomiast słońce i susza stwarzają dogodne warunki do rozwoju szkodników, przede wszystkim mszyc, toteż nie należy zapominać o opryskach ochronnych (patrz „Terminarz"). Z nastaniem suszy czerwcowej brzoskwinie powtórnie zrzucają zawiązki owoców, celowe jest więc zastosowanie w tym czasie nawozów (głównie azotowych i potasowych) oraz podle­wanie. Drzewo zaczyna zawiązywać pąki kwia­towe na rok przyszły. Okres ten możemy rozpoznać po występowaniu po bokach głównego liścia dwóch małych listków, w których kątach powstają pąki kwia­towe. W lipcu, sierpniu i wrześniu, zależnie od odmia­ny, drzewa brzoskwini wykształcają owoce i gromadzą w tkankach zapasowe substancje pokarmowe. Kończy się wzrost pędów. W tym czasie (lipiec — wrzesień) pożądane jest wzmo­żone nawożenie fosforem, wapniem oraz borem (patrz „Nawożenie brzoskwiń", str. 114). Od października do grudnia trwa okres przygo­towania się brzoskwiń do przetrwania zimy. Owoce, które do tego czasu nie dojrzały, należy zerwać, wykorzystując je na przetwory. Liście żółkną lub brązowieją i przestają przyswajać C02 (dwutlenek węgla) z powietrza, wreszcie opadają. Okres ten u brzoskwiń trwa nieraz do większych mrozów, które mogą zastać drzewa jeszcze ulistnione. W tym wypadku zdrewnienie p°dów jest niedostateczne i mogą one ulec uszkodzeniu nawet w mniej srogie zimy. Ważne jest więc przyspieszenie wejścia brzoskwiń w okres zimowego spoczynku. Prowadzone są próby opryskiwania środkami chemicznymi po­wodującymi zahamowanie wzrostu. Niestety, brak jest jeszcze dostatecznej liczby doświad­czeń upoważniających do zalecania tych środ­ków. Nawroty ciepła w miesiącach jesiennych, mogą spowodować wznowienie wzrostu brzoskwiń i są dla nich bardzo niebezpieczne. Również szkodliwy wpływ mają duże wahania tempera­tur na przedwiośniu, które mogą spowodować przedwczesną wegetację. Dlatego też gromadze­nie śniegu wokół drzew brzoskwiniowych zimą jest uzasadnione. Dopóki bowiem gleba ma temperaturę około 0°C, brzoskwinie nie roz­poczną wegetacji.