Włąściciela będę oznaczać literką W. A eksponat literką E. W: -Witaj, nie przypominam sobię naszego ostatniego spotkanie nie pamiętam nawet kiedy to było byłeś wtedy zaniedbany i brudny, kiedy Cię sprzedawałem. Miałem póżniej wyrzuty sumienia że cię jednak nie zostawiłem ale byłem głodny i co mogłem zrobic kiedy tylko Ty mogłeś mi pomóc? E: -Nie przejmuj się, dobrze się tutaj czuję to prawda jek ostatni raz cię widziałem byłem zaniedbany i brudny ale przeciesz to nie zmieniło tego że Cię szanuję, bo nie dbałeś o mnie jak o skarb. W: -Ależ nieprzesadzaj, przeciesz wiesz że byłeś dla mnie najważniejszy. E: -Dobrze nie ważne.Ludzie którzy tu przychodza są naprawde interesujący, oglądają mnie z podziwej, jak bym był najsławniejszą rzeżbą na świecie. Bardzo dobrze że po tylu latach wkońcu postanowiłes mnie odwiedzić. W: -Tak ja też się ciesze, lepiej póżno niz wcale. E: -Dokładnie. Zadaję sobię codziennie to samo pytanie czy ty jeszcze rzeżbisz? W: - Nie, po tym jak wyrzeżbiłem Ciebie przestałem rozwijać swój talent teraz tego żałuje ale chyba juz jestem za stary. To jednak nie te ręcę co stworzyły Ciebie. E: - A jednak Twoja skromnośc cię przerasta. W: -O juz niestety musze sie zbierać. Tak długo czekałem na to spotkanie ale jak jeszcze taz wrócę do Polski to odwiedze cie po raz kolejny. E: - Oczywiście już od teraz zaczynam odliczac dni. Miło się z Tobą gawędziło. W: -Mi też, DOZOBACZENIA !!! E: -DOZOBACZENIA Twórco !!!
