Moim zdaniem człowiek poświęcający się ważnej idei powinien żyć w samotności, ponieważ oddając się swojemu powołaniu może zaniedbać swoje życie rodzinne. Nie oznacza to jednak , że ta osoba musi żyć samotnie , bez przyjaciół i znajomych . ( przepraszam , ale nie mam weny , jednak 1 zdanie może ci pomóc)
Według mojej opinii człowiek który poświeca sie rodzinie poświeca sie tak naprawde najwiekszej idei jaka moze istniec. Bóg stworzyl czlowieka aby ten sie rozmnazal i niósł mu chwałe. Przeciez podstawowa zasada filozofii jest zdanie: Zycie czlowieka nabiera sensu dopiero wtedy, gdy skierowane jest ku drugiej osobie. Tak naprawde zyjac w samotnosci jestesmy samotnymi jednostaki, ktore nikt nie zauwazy. Ludzie sie żeniąc mówią Od teraz twoje zycie zostanie zauwazone przezemnie, nie pozostanie bez blasku, jestes dla mnie wszystkim i pragne życ u twojego boku w pelni szczescia, wspierac cie kiedy upadniesz i cieszyc sie razem z twoich sukcesów. Tak wiec dla mn ie osobiscie zycie w rodzinie i wychowanie dzieci, pozostawienie po sobie pewnego rodzaju śladu jest najwieksza idea czlowieka.
