Stokrotka była na początku małym kwiatkiem,ale rosła bardzo szybko pod wpływem promieni słonecznych.Pewnego dnia rozkwitła całkowicie i wyglądała jak słoneczko,ponieważ miała żólty środek,a śnieżnobiałe płatki, które ją otaczały wyglądały jak jego promyki.Mimo,że była biednym i pogardzanym kwiatkiem,była szczęśliwa i lubiła patrzeć w słońce i słuchać śpiewu ptaków.Stokrotka była również bardzo skromna i nie pyszniła się,jak inne kwiaty.Czuł się szczęśliwa,wyróżniona a zarazem zawstydzona,gdy skowronek śpiewał o niej,że ma złote serduszko,ponieważ jej żółty środek świecił w słońcu jak złoto.Było jej żal tulipanów,które zostały ścięte. Stokrotka miała dobre serce,żałowała schwytanego skowronka.Było jej przykro i smutno,że nie może mu pomóc i pocieszyć go.
