akapit: Chilon Chilonides, jeden z głównych przedstawicieli pogaństwa w dziele Sienkiewicza jest jedną z najbardziej barwnie opisywanych postaci. Kiedy czytelnik poznaje go, jest on plugawym oszustem niegodnym splunięcia. Na każdym kroku starał się usilnie wyłudzić pieniądze posługując się kłamstwami i podstępami. Służąc Winicjuszowi wykorzystał jego zaangażowanie w poszukiwaniu Ligii i wyłudzał od niego pieniądze w haniebny sposób. By zdobyć informacje na temat ukochanej Winicjusza, zdolny był podszywać się i udawać chrześcijanina, aby mieć wstęp na spotkania uczniów Chrystusa, na które uczęszczała Kallina. Niczym szatan namawiał Ursusa do zabicia Glaukusa tylko dlatego, że ten przeszkadzał mu. Wiedząc o swoim okrucieństwie przypisał swoje przestpstwa lekarzowi i aby upewnić się, że Lig nie miał wątpliwości w zabiciu go, wykorzystał jego oddanie Jezusowi mówiąc mu, ze tą zbrodnią tylko przybliży się do Boga. Nie ukrywał swojej dwulicowości i fałszerstwa. Był tchórzem, który wzbraniał się przed krwawymi sposobami rozwiązywania problemów i traktował je jako ostateczność. Jego lękliwość przyczyniła się do wielu tragedii, między innymi skutkami bojaźni Chilona były jego fałszywe oskarżenia dotyczące chrześcijan. Bojąc się o własne życie i oczekując na nagrodę przedstawił Neronowi i poppei nieprawdę. Tragizmu tej sytuacji dodaje fakt, że Chilon wiedział, że chrześcijanie nie są źli, a kierował się jedynie swoim edoizmem i chęcią zemsty na Winiucjuszu. Zachował się jak Judasz oddając przyjaznych mu ludzi za dobra materialne. Nie znał innej wartości od pieniędzy. W jego życiu nastąpił jednak przełom. Widząc na arenie śmierć chrześcijan, Chilon zauważył coś niezwykłego. Ofiary nie bały się śmierci, nie krzyczały, nie błagały o litosc. Zdrajca nie mógł wytrzymać widoku krwi niewinnych i omdlał. Poczas egzekucji Glauka otrzymał wybaczenie. Otrzymał on siłę Chrystusa od Glaukusa. Otrzymując ją Chilo zdolny był już dawać świadectwo swojej wiary i ukazał prawdziwego podpalacza miasta - Nerona. Został skazany na śmierć, lecz rozszarpywany przez zwierzęta otrzymał błogosławiaństwo od Piotra i umarł szczęśliwy. akapit: Podsumowując uważam, że Chilon jest doskonałym przykładem nawrócenia w "Quo Vadis". Poczatkowo był złym człowiekiem, lecz zmienił się na lepsze.
