Godzina 18.00.Stoję w oknie i czekam na powrót taty z zebrania szkolnego.Moje serce tłucze sie jak oszalałe.Trochę narozrabiałam w szkole i niestety musze za to zaplacic.Z duszą na ramieniu nadsłuchuję.Nie,to jeszcze nie tato.Jednak zaraz tu będzie.Jest punktualny jak zegarek.Boję sie.Moze schowac się w swoim pokoju i siedziec jak mysz pod miotłą.Nie,muszę ponieść konsekwencje za swój czyn.Przez głowę przelatuja tysiące mysli.I nagle dzwonek do drzwi.Wrócił tata.Jego marsowa mina nie wróży nic dobrego.Długo na mnie patrzy i wreszcie mówi,że tak ogólnie to jest zadowolony,oceny mam dobre.Ja czuje pot spływajacy wzdłuż kregosłupa,nerwy mam napięte jak postronki.I ostatnia wiadomość od taty: -Twoja pani cię bardzo chwali. Moja kochana pani mnie nie wydała.Czuję ogromną ulgę.Dzisiaj wiem,ze strach ma wielkie oczy.
