Konrad - pyszny, pumny, egoistyczny, pewny siebie i to go niszczy. Z romantycznego, werterowskiego kochanka Gustawa, przekształca się w cierpiącego patriotę. To jednostka samotna, wrażliwa. To indywidualista, który staje się uosobieniem i reprezentantem całego narodu. Emocjonalny. PRzegrywa w Wielkiej Improwizacji, bo wątpi w : - dobroć Opatrzności -sprawiedliwoć historii -możliwość zwycięstwa nad tyranią Ksiądz Piotr - pobożny, z wewnętrzną siłą, z głęboą wiarą, upokarza się, poniża, prosty, diabeł go docenia, mówi, że to jego powinni wybrać na papieża. Diabeł go kusi, chce zdradzić mu tajemnice świata. Piotr pragnie poświęcić się za Konrada. Jest maluczki, cnotliwy. Uważa się za nic nieznaczący proch. To bernardyn, skromny, cichy, ale i odważny wobec Nowosilcowa ( opowiedział mu bajki dotyczące jego przyszłości). Padając przed krzyżem mówi Bogu , że jest już sługa spracowanym, ze jest starym grzesznikiem. Jest pokorny, dlatego właśnie jemu Bóg objawia prawdę dotyczącą Polski.
