refleksja wiersza Władysławy Szymborskiej cebula pilne!!!!!!!!

Szymborska przez cały utwór ukazuje idealność, doskonałość cebuli. Jaka to ona przewidywalna, nie boi się spojrzeć w głąb siebie, bo wie, co ma w środku. Zawsze jest sobą. Człowiek natomiast jest tajemniczy, nieprzewidywalny. Nie wiadomo co kryje się pod skórą. Ostatnie dwa wersy oddają jednak nam chwałę. "I jest nam odmówiony idiotyzm doskonałaości." Szyborska próbuje nam uświadomić, że doskonałość jest nudna. A człowiek w swej niedoskonałości piękny. "W duszy człowieka jest tyle piękna, że bez wstydu powinnien ją ujawniać." Tak twierdził Mikołaj Googol i mimo że nikt z nas nie jest idealny to każdy z nas na swój sposób nie wykluczając naszych mankamentów jest piękny.