dziady cz3 scena 2 stosunek kondrada do boga poezji narodu ludzkości

Do Boga: *porównuje się do Boga *Konrad oskarża Boga, że kieruje się tylko mądrością, a nie miłością do ludzi *zarzuca, że Bóg jest obojętny na cierpienie innych   Do narodu: *Cierpienie narodu jest dla niego osobiste, utożsamia się z nim   Do innych ludzi: *gardzi ludźmi, ale kocha swój naród, jego stosunek jest ambiwalentny *chce przejąć władzę nad ludźmi, ich duszami, chce rządzić jak Bóg *chce dać im szczęście, jeśli będzie miał nad nimi władzę   Do siebie: *uważa sięza najwyższego, najdoskonalszego spośród ludzi że ponad nim jest tylko Bóg, z tego powodu domaga się władzy nad ludzkimi duszami   A do poezji..? Własnej twórczości - uważał się za genialnego poetę, a takim był. ;)   powodzenia.