Scharakteryzuj węże jadowite, jeden gatunek opisz

Wielkość: Średnio 122-152cm, maksymalnie do 2m (największy osobnik został złapany w Sierra Leone i miał 205 cm). Bitis gabonica może osiągać nawet 40cm w obwodzie przy masie ciała sięgającej 8 kg! Wygląd: Żmija gabońska jest rekordzistką pod wieloma względami. Jest to największa przedstawicielka rodzaju Bitis, uważana za najcięższego węża z rodziny żmijowatych. Ma najdłuższe zęby jadowe ze wszystkich węży a ich długość dochodzi do 5cm! Uznaje się, że węże te dożywają wieku 20 lat. Rozróżniamy dwa podgatunki: - Bitis gabonica gabonica (East African gaboon viper) - Bitis gabonica rhinoceros ( West African gaboon viper) Drugi z nich dorasta do większych rozmiarów i charakteryzuje się, większymi wyrostkami na pysku węża (często nazywanymi potocznie rogami). "rogi" dorosłego węża Ciało jest żmiji gabońskiej jest bardzo masywne. Głowa trójkątna i spłaszczona na grzbietowej powierzchni koloru białawego z brązowym paskiem biegnącym w osi strzałkowej przez środek natomiast po bokach barwy łososiowej z brunatnym trójkątem rozchodzącym sie od oka do tyłu i w dół. Dodatkowo z tyłu głowy po obu stronach można zauważyć dwie symetryczne czarne plamki. Źrenica pionowa eliptyczna. Przeciętna dorosła samica u podstawy czaszki ma 12cm. Na końcu pyska usytuowane są dwa wyrostki (rogi) większe u B.g.rhinoceros i znacznie mniej okazałe u B.g.gabonica co oprócz długości ciała może być kluczem do rozpoznania podgatunku. Wzdłuż całego tułowia biegnie charakterystyczny wzór w kształcie klepsydry. Ciało różnokolorowe od białawego poprzez różne odcienie brązu oraz czerń, pokryte przypominającymi kalejdoskopowe desenie wzorami, które to w znacznym stopniu pomagają wężowi maskować się w otoczeniu. Kluczem do określenia płci może być relacja procentowa długości ogona do długości ciała i tak : u samców 12% ciała stanowi ogon, a u samic jest to 6%. Jednak 100% pewności możemy uzyskać tylko na podstawie sondowania. dorosły osobnik Bitis gabonica Występowanie Bitis gabonica gabonica - zachodnia i środkowa Afryka – Gwinea, Ghana, Togo, Nigeria, Kamerun, Demokratyczna Republika Kongo, Sudan, Uganda, Kenia, Tanzania, Zambia, Malawi, Zimbabwe, Mozambik. Bitis gabonica rhinoceros – zachodnia Afryka od Ghany na zachód do Gwinei wliczając Sierra Leone, Liberię i Wybrzeże Kości Słoniowej. Warunki naturalne i zwyczaje: Wąż ten żyje zazwyczaj w nisko położonych obszarach lasów deszczowych, choć bywa również spotykany nawet do 2100m.n.p.m.. Widywany jest na bagnach bądź w pobliżu stałych lub płynących zbiorników wodnych, często też zamieszkując tereny rolnicze w pobliżu lasów. Nocami można ją także spotkać pełzającą na otwartych przestrzeniach takich jak np.drogi i ścieżki. Prowadzi osiadły tryb życia spędzając większość czasu leżąc zagrzebana w ściółce leśnej i polując z zasadzki. Wąż cierpliwie czeka aż ofiara znajdzie się w jego zasięgu, a następnie strzela z ogromną precyzją, siłą i impetem(co przy rozmiarach i wadze dorosłego osobnika jest niezwykle imponujące i szalenie niebezpieczne). Mimo iż sprawia wrażenie ociężałej oraz mało ruchliwej, potrafi wystrzelić nawet na odległość równą 100% długości własnego ciała (choc nie prezentuje tego zbyt często, bezwzględnie należy o tym pamiętać)! Istotny jest również fakt iż w odróżnieniu od wielu innych węży Bitis gabonica potrafi wystrzelić w każdym kierunku, także za siebie i do góry, nawet z pełnego zwisu, np. podczas podnoszenia za ogon. Wbrew swojemu na pozór ociężałemu i ospałemu trybowi życia jest to wyjątkowo niebezpieczny i bardzo zdradliwy wąż, którego NIGDY nie wolno lekceważyć! Zwierzę to charakteryzuje się bardzo nieprzewidywalnym charakterem. Czasem ociężale podporządkowuje się woli opiekuna i odłożona na miejsce(po niezbędnych zabiegach) potrafi nie ruszać się przez wiele godzin, innym zaś razem syczy i ostrzega okazując swoje nie zadowolenie, aż w końcu, co najgorsze bez najmniejszych oznak zdenerwowania potrafi niespodziewanie zaatakować. Temperatura i wilgotność: Temperatura powinna się utrzymywać w granicach 25-26 stopni celsjusza w chłodniejszej części oraz w granicach 30-32 pod promiennikiem ciepła, tworząc tym samym gradient temperatur umożliwiający wężowi samemu wybrać sobie odpowednią temperaturę. Można pokusić się o 2 stopniowe spadki temperatur w nocy. Jako że pochodzi z terenów o sporej wilgotnosći, zaleca się utrzymywanie 60-70% wilgotności powietrza. Terrarium: Minimalne rozmiary terrarium dla dorosłej samicy to 120x60x50cm, aczkolwiek im większe tym bardziej bezpieczne dla nas i wygodniejsze dla węża. Jako podłoże możemy zastosować torf kokosowy, włokno kokosowe, czy też nawet ich mieszankę z piaskiem. Tak przygotowane podłoże będzie pomagało nam utrzymać odpowiednią wilgotność oraz zasymuluje naturalne środowisko życia. Do terrarium warto również wrzucić troszke zaschniętych liści, dzięki temu dodatkowe schronienie nie będzie potrzebne, gdyż wąż zagrzebując sie w ściółce bedzie czuł się bezpiecznie. Jeśli jednak zdecydujemy się na papierowe ręczniki kryjówka może okazac się nieodzowna. Ważne jest zapewnienie dostępu do świeżej, regularnie wymienianej wody. Naczynie powinno być płytkie i położone w bardzo łatwo dostepnym dla węża miejscu, gdyż zwierzęta te rzadko aktywnie poszukują wody. Wymiana podłoża na nowe powinna odbywać się 3-4 razy do roku. Karmienie: Młode możemy karmić oseskami mysimi, szczurzymi, żabami a nawet jaszczurkami, maksymalnie dwa razy w tygodniu. Podrostki 40-90cm można już karmić dorosłymi myszami, młodymi szczurami, pisklakami, dorosłe natomiast są w stanie zjeść nawet królika! Wszelki podawany pokarm powinien być martwy aby zminimalizować ryzyko zranienia zwierzęcia przez karmówkę. Zwykle tuż po ataku wąż nie pusza swojej ofiary lecz podnosi ją zmniejszając jej tym samym szanse na ucieczkę. W naturze, jeżeli zdobycz jest zbyt duża wąż wypuszcza ją po ukąszeniu a następnie tropi. Rozmnażanie: Są to węże jajożyworodne. W jednym miocie u B.g.gabonica znajduje się ok 8-32 młodych, natomiast u B.g.rhinoceros nawet do 60. Średnio jednak u obu gatunków wylega się ok 24 maluchów. Młode mierzą 25-32cm i ważą 25-45g. Aby zainicjować sezon godowy gabonek trzeba rozdzielić parę na kilka miesięcy oraz po połączeniu należy podnieść wilgotność symulując porę deszczową. Ważnym jest aby przed kopulacja nie przekarmiać samca gdyż może on stracić zainteresowanie rozrodem. Przy łączeniu należy zwrócić uwagę na wielkość gdyż zbyt małe rozmiary jednego z osobników mogą zaowocować brakiem zainteresowania sobą węży. Sezon rozrodczy w naturze zaczyna sie od września i trwa do grudnia, choć znane są przypadki udanej kopulacji również pod koniec stycznia. młode osobniki Bitis gabonica Jad: Bitis gabonica produkuje najwięcej jadu ze wszystkich współczesnych węży jadowitych. Przeciętnie wąż produkuje 450-600mg choć znane są przypadki uzyskania od jednego osobnika aż 2,4g toksyny i prawie 10ml w postaci płynnej! Za dawkę smiertelną dla człowieka przyjmuje sie 90-100mg jednak według szacunków już 35mg może spowodowac smierć 70kg człowieka. Jad żmiji gabońskiej jest bardzo skomplikowana toksyną. Wywołuje silny efekt sercowo-naczyniowy i cytotoksyczny (m.in. liczne krwotoki). LD50 na poziomie 6.722 (przy iniekcji dożylnej).