Niech gniew z pani twarzy zejdzie, uśmiech na ustach pojawi. Cóż to będzie powiadam, cóż będzie? Gdy pani w smutek ubrana się zjawi? Wiemy, że ktoś przesadza czasami Ktoś kogoś szturnie, komuś coś zrobi, Ale czy my równamy się z innymi klasami? To u nas każdy nauczycieli względy zaskrobi. Niech Pani już tę maskę złości ściągnie, Niech się nie gniewa na nasze osoby Każdy z nas złość za sobą ciągnie Ale może jest sposób, może sposoby. By wreszcie Pani, szczęśliwie się uśmiechnęła, by wkońcu wybaczyła, to się nie powtórzy! Obiecujemy, że złość już nie będzie się ciągnęła A my będziemy jak aniołki, mimo burzy mimo słońca, deszczu, śnieżycy i nawałnicy będziemy Pani dumę samą przynościć. Ale niech Pani zerknie na nas zza tablicy i wybaczy, nie da się już prosić. Warto - można pomóc koleżance w lekcjach, zapisać się do jakieś organizacji charytatywnej, pomagać starszym ludziom, pomagać rodzicom w domu... ;)
