egipcjanie: rzeźba: -wyróżniamy dwie pozycje stojacą (w lekkim wykroku) i siedzącą (na tronie). - faraon był przedstawiany w postaci wiecznie młodego mężczyzny z sylwetką bardzo mocno zbudowaną (atletyczną) -przedstawiano w perspektywie hierarchicznej, czyli ukazywano faraona jako osobę najważniejszą; zestawienie faraona w sposób wielki, a obok osobę mniejszą relief: -stosowano kanon. zgodnie z kanonem artysta przedstawiał postać ludzką tak, aby ogladający mógł zobaczyć jak najwięcej. jeśli więc głowę rysował z boku (profilem), oko przedstawiał tak, jakby patrzył na nie z przodu. Dolna część tułowia pokazywał bokiem, ale tors od przodu. Stopy zaś rysował bokiem, obie widziane od strony wielkiego palca. malarstwo: -hierarchia - kanon: frontalno-profilowy -postaci "dynamiczne" w ruchu -równe palce grecja rzeźba: *archaiczna: sylwetka: postawa opostu (sztywna i frontalna), podkreślenie muskulatury z wyraźnymi przewężeniami psychika: lekki uśmiech włosy: stylizowane, równomierne lokowane *klasyczna: sylwetka: postawa kontrapostu, lekki ruch (podniesienie ręki, skręcenie tułowia) psychika: powaga, zamyślenie włosy: naturalnie kręcone ubiór i wygląd: *kobieta: -różnorodność i efektowność szat, eksponowanie nagości aż do pełnego aktu, -ubrana w peplos uwiązany wysoko na brzuchu -włosy spiete, naturalnie się układają, mogą być krótko obciete -poważny wyraz twarzy *mężczyzna: -doskonalenie muskulatury -trzy typy sylwetki: młodzieńcza(delikatna), normalna, atletyczna rzym: portrety trumienny: -przedstawiano zmarłych z otwartymi oczami, -strasznie akcentowano oczy, oczy; powiększone, duże- hipnozujace -bardzo realistyczne, dbano o najmniejszesczegóły
