Polskie tańce ludowe Do tańców ludowych, które dzięki swym właściwościom muzycznym i ruchowym stały się polskimi tańcami narodowymi, należą : krakowiak, mazur, oberek, kujawiak i polonez. Krakowiak Zwany również : goniony, dreptany, mijany, przebiegany. Taniec notowany w metrum 2/4 , odznacza się żywym tempem z charakterystycznym rytmem synkopowanym. Mazur Nazywany też : wyrywas, gniewus, goniony, szumny. Pochodzi z Mazowsza, utrzymany w takcie 3/4 (lub 3/8), odznacza się żywym tempem, akcentowaniem słabych (zwłaszcza drugiej) części taktu. Mazury ludowe cechuje zwykle bardziej urozmaicona rytmika, wszelkie schematy rytmiczne są raczej typowe dla szlacheckich i dworskich tańców. Kujawiak Zwany także: śpiący, niesiony, kolebany. Różni się od mazura wolniejszym tempem, zwykle molowym trybem tonacji i przewagą spokojnego rytmu ósemkowego. Zazwyczaj rozpoczyna się tańcem wolnym chodzonym, potem przechodzi w taniec nieco szybszy, który jest właściwym kujawiakiem. Metrum trójdzielne. Oberek Znany pod nazwami: obertas, wyrywas, wykrętacz, zawijacz. Tempo – znacznie szybsze od kujawiaka. Notowany jest w metrum 3/4 lub 3/8 , posiada skoczny i wesoły charakter. Polonez Znany jako chodzony, równy, wolny, wielki, okrągły, polski, pieszy. Jest tańcem o tempie umiarkowanym w metrum 3/4. Nie mam oczywiście książki do 2 klasy G., ale wymieniłam wszystkie tańce polskie i ich cechy. W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.
polskie tańce narodowe z książki do 2 klasy gimnazjum
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź