Droga Ismeno! W tym przemówieniu chciałabym Cię przekonać, że moja decyzja o pochowaniu naszego brata, Polinika, jest za wszech miar słuszna. Pomimo zakazu Kreona, musimy to zrobić. Muszę pochować Polinika, gdyż jest moim bratem i zasługuje na to, jak każdy inny człowiek. Nieważne, co zrobił, czy zdradził ojczyznę czy zasłużył się dla niej. Prawo Boskie mówi o tym, że należy godnie pochować zmarłego. Przecież nie mogę sprzeniewierzyć się prawom, które istnieją od wieków. A Ty, droga Siostro, powinnaś mi w tym pomóc. Kochałam swojego brata, Ty zapewne też, więc pochowajmy go godnie, aby jego dusza mogła odejść do Hadesu. W innym wypadku może się błąkać po świecie, dopóki jego ciało nie zostanie należycie pochowane. Ismeno, musimy to zrobić, to jest nasz brat. Ponadto musimy go pochować ze względu na szacunek dla pozostałych członków rodziny. Klątwa nadal ciąży na naszym rodzice, a Polinik na pewno chciałby godnie zostać pochowany. Szanowna Siostro, nie możemy sprzeniewierzyć się prawom boskim, musimy ich przestrzegać. Pamiętaj o naszym bracie, Poliniku. Gdy nie pochowamy go, jego dusza może nie zaznać spokoju w Hadesie. Będzie się błąkała po świecie. Dziękuję.
