Paweł Obarecki Paweł Obarecki był on ubogim studentem medycyny. Zaraz po ukończeniu nauki osiedlił się w Obrzydłówku,gdzie udzielał pomocy medycznej. Jeszcze za czasów studenckich zakochał się w młodej dziewczynie, Stanisławie Bozowskiej, którą poznał na spotkaniu u wspólnych znajomych. Jako młody, śmiały i energiczny pozytywista, za pierwszorzędną sprawę postawił sobie nauczanie miejscowej ludności higieny. Jednakże mieszkańcy wsi nie mieli do niego szacunku i zaufania. Powybijali mu szyby w oknach i szydzili z niego na każdym kroku. Choć nie był to człowiek konfliktowy, szybko wywiązał się spór między nim a tutejszym aptekarzem. Po upływie roku pan Paweł zrezygnował ze swoich młodzieńczych ideałów i przestał przekonywać ludzi do zdrowego trybu życia. Po prostu zabrakło mu wytrwałości i onwiary w swoje możliwości. Od tej pory prowadził bardzo przygnębiające i bezbarwne życie. Ten samotny, zrezygnowany i apatyczny człowiek nie miał ochoty już na nic. Przytłaczająca nuda sprawiała, że praca nie przynosiła mu żadnej radości i satysfakcji. Doświadczony lekarz stał się konformistą. Wybrał łatwe, wygodne i dosyć zamożne życie, wyrzekając się swoich wartości i ideałów. Myślę, że omawiany przez mnie bohater poniósł ogromną porażkę duchową. Uległ wpływom innych ludzi, tracąc przy tym niezwykły potencjał. Gdyby nie zmiana nastawienia do medycyny na pewno odniósłby wielki sukces.
