Dziś postaram się udowodnić, iż miłość jest uczuciem najważniejszym I najśilnieszym w życiu człowieka. Człowiek pżecież rodzi się z tego tak wyjątkowego uczucia. Od zawsze matki kierują je do dzieci, mężczyźni do kobiet I tak dalej. Dlatego też postaram Się udowodnić że miłość jest najważniejsza. Można zauważyć wagę miłości między innymi patrząc na innych ludzi, idąc ulicą. Na pierwszy rzut oka widać kiedy ktoś jest szczęśliwy, zakochany. Człowiek wtedy promienieje I nie przytłacza go szara rzeczywistość. Miłość sprawia że chce się żyć bo mamy przecież dla kogo. Kolejnym przykładem jest to że przeciętny człowiek samotny w walce z chorobą zawsze przegrywa, nie ma wsparcia, nie ma komu się wyżalić, na kim się wesprzeć. Miłość nie jest uczuciem tylko dwoja ludzi, łączy też rodziny. Dlatego też osobie mającej przy sobie rodzine która nas kocha jeo wiele łatwiej przychodzi walka ponieważ wie że rodzina na nią liczy I pragnie aby żyła. Uczucie to uskrzydla, daje nowe perspektywy. Osobie kochajnej łątwiej jest dojść do obranego celu gdyż zawsze ma przy sobie tego kogoś kto wspiera I pomaga wstać kiedy upadniesz. Gdy kochamy to również się nie nudzimy, wtedy chcemy spędzać jak najwięcej czasu z ludźmi których darzymy miłością. Gdzie byśmy wtedy nie byli to jesteśmy szczęśliwi. Wczasie tego uczucia łątwiej jest też nam odejść z tego świata, gdy z takim ciepłem trzymają nas za rękę to I cierpienie nie ma większego znaczenia bo wiemy, że najbliżsi są po to przy nas żeby je ukoić. Osoby którew nas kochają chcą wtedy być jak najbliżej żeby zapewnić że nie umrzemy w samotności na szpitalnym łóżku. Jest ona w pewien sposób klejem który wszystko słada do kupy I nie da się rozpaść na miliony kawałków I zamknąć sie przed światem. Sądzę że powyższe argument potwierdziły moje stanowisko. Można mieć wszystkie pieniądze tego świata, osiągnąć najmożliwsze sukcesy ale czym one są kiedy nie ma z nami miłości, Osoby którą nią obdażamy I zktórą moglibyśmy się tym wszystkim podzielić. Bez tego jest to jakieś puste, beż większego sensu.
