Wszystkie działania dorosłych-rodziców i wychowawców-powinny być skierowane na tworzenie wokół dzieci i młodzieży atmosfery życzliwości, zrozumienia, na naukę wyrażania własnych opinii i potrzeb, a także dokonywania właściwych wyborów. Zadaniem pedagogów, psychologów i ludzi pracujących z młodzieżą jest towarzyszenie w ich rozwoju poprzez wspieranie w trudnych sytuacjach, zmniejszanie napięć i niepokojów, związanych z kształtowaniem się własnej osobowości. Ważne jest uczenie młodych ludzi pozytywnego patrzenia na siebie, swoje życie i otoczenie. Działania te powinny uwzględnić: - postępowanie reformujące – zmierzające do zmiany negatywnej sytuacji dziecka poprzez działanie normujące jego funkcjonowanie w domu, szkole, wśród rówieśników oraz wprowadzanie do tych środowisk elementów pozytywnych, - postępowanie profilaktyczne – mające na celu uprzedzanie negatywnych stanów w rzeczywistości, -postępowanie projektujące – oparte na poszukiwaniu nowych pomysłów na rozwiązywanie problemów. Organizowany w szkole proces wychowawczy m a charakter planowy. Jej zadaniem i obowiązkiem jest podejmowanie na rzecz uczniów działań polegających na wykrywaniu i likwidowaniu błędów wychowawczych, a więc na wczesnym reagowaniu i rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Obecnie najbardziej rozpowszechnionym jest agresja wśród uczniów. Jednym ze sposobów na walkę z nią jest przede wszystkim praca nad rozwojem zainteresowań dzieci i młodzieży. Należy stale poszukiwać u dzieci talentów, pielęgnować te talenty i zachęcać do pracy nad sobą. W rozwoju zainteresowań dużą rolę w życiu dzieci pełni szkoła, gdyż dziecko przebywając w szkole wśród rówieśników ma szansę na to by być zauważone, jeżeli wykazuje się talentami. Każde zainteresowanie dziecka musi być realizowane w grupie, gdyż to właśnie ona narzuca większy zapał, chęć do dalszego rozwoju, przynosi dumę i samozadowolenie. Uczniom, którzy nie potrafią sami zorganizować sobie wolnego czasu, szkoła powinna przyjść z pomocą, przedstawiając różne propozycje do swobodnego wyboru. Samodzielny wybór aktywności pociąga za sobą duże zaangażowanie się, co przeciwdziała uleganiu przypadkowym wpływą przypadkowych kolegów. Na terenie szkoły można realizować wiele zajęć pozalekcyjnych sprzyjających rozwojowi zainteresowań dzieci i młodzieży. Do zajęć takich mogą należeć wszelkiego typu kółka zainteresowań: Koła plastyczne, dekoratorskie, na których dziecko ma możliwość poznania ciekawych form plastycznych, ma możliwość wykazania się inwencją twórczą, pobudza własną wyobraźnię, kształtuje poczucie piękna, a przede wszystkim spędza wolny czas z korzyścią dla siebie, uspakaja się i czuje się docenione. Koła muzyczne, wokalne, taneczne, nauka gry na instrumencie. Muzyka uczy wrażliwości, piękna, a w szczególności działa uspakajająco, jest alternatywą do świata przesyconego chaosem i agresją. Zajęcia wokalne bądź taneczne równie dobrze wpływają na młodego człowieka. Dziecko jeśli ma talent muzyczny realizuje się, ma możliwość pokazania się na scenie co wpływa budująco na jego osobowość. Często czuje się spełnione przez co staje się lepsze bardziej otwarte i odporniejsze na fala zła jakiego otacza. Koła krzewienia kultury. Zajęcia tego typu mają na celu ukazanie dziecku pewnych wartości kulturowych w danym społeczeństwie. Dziecko staje się świadome swoich korzeni kulturowych. Zajęcia uczą poszanowania pewnych wartości kulturowych naszych przodków. Są ciekawą lekcją rodzimej historii. Uczą dobrych relacji dzieci z rodzicami i dziadkami. W ramach kółka można zorganizować wiele spotkań z ciekawymi ludźmi naszego regionu: wieczornice podań i legend, wieczornice poezji, wieczornice pieśni, wieczornice dowcipów, wieczornice zapomnianego ludowego rzemiosła, tradycyjne majówki, ogniska, wycieczki szlakami ciekawych miejsc regionu, odwiedziny u ludzi-twórców kultury, itp. Wieczornice i inne zajęcia kółka regionalnego dostarczają wiele wrażeń, łączą ludzi młodych z tradycją i pozwalają na bogate spędzenie czasu wolnego, naturalnie bez przemocy i agresji. W ramach zajęć pielęgnuje się również rodzimą gwarę poprzez sztuki teatralne grane przez członków kółka. Taka forma spędzania wolnego czasu łączy rodziny, szkołę ze środowiskiem i daje wiele satysfakcji. Kółka sportowe. Te zajęcia w szczególności dostarczają zadowolenia dzieciom uzdolnionym fizycznie. Dziecko uprawia swoją dyscyplinę sportu, jeździ na zawody, jest zauważane w grupie, czuje się dodrze w szkole. Chociaż nie uczy się dobrze z innych przedmiotów to jest docenione. Takie odnalezienie swoich wartości jest drogą wyjścia z nudy i popadnięcia w złe zachowania. Nauczyciele powinni też wykorzystywać różne sytuacje, aby przekonywać uczniów, że świat wcale nie musi rządzić się przemocą, że konflikty mogą być negocjowane. Ważne jest to, aby wpłynąć na przyjęcie przez nich postawy pogardy dla agresji, postawy świadomego odrzucenia jej jako sposobu rozwiązywania sporów. Swoich przekonań należy oczywiście bronić, ale nie pięścią czy obelgą. Młodzież jest podatna na perswazję tylko trzeba z nią rozmawiać. Szkoła jak widać z przytoczonych przeze mnie przykładów jest podstawową instytucją wpływającą na rozwój właściwych zachowań dzieci i młodzieży. Organizowanie zajęć mających na celu rozwój zainteresowań dzieci jest drogą wyjścia od tego by telewizor i inne media nie miały wyłącznego wpływu na kształtowanie osobowości młodego człowieka. By agresja z jaką spotykają się młodzi ludzie w filmach, programach telewizyjnych, grach komputerowych była odbierana z krytyką wobec bezmyślnych jej twórców. Wpływ agresji i zachowań agresywnych będzie mniejszy, kiedy tym problemem zainteresują się rodzice. Otóż rozmowa z dzieckiem na temat obejrzanego filmu, omówienie poszczególnych scen może zapobiec niepożądanym zachowaniom i zmniejszyć poziom lęku. Rodzice powinni być dla swoich dzieci naturalnymi przewodnikami po świecie telewizji. Proces przygotowania do percepcji programów telewizyjnych należy rozpocząć od najwcześniejszych lat, kształtując w tej dziedzinie umiejętności, wdrażając do poprawnej recepcji, wzbudzając potrzeby poznawcze, zainteresowania społeczne i kulturalne. Trzeba nauczyć dziecko wartościowych wyborów, pokazywać konkurencyjne sposoby spędzania wolnego czasu, stwarzając możliwości rozwoju różnych zainteresowań. To właśnie na rodzicach spoczywa obowiązek nauczenia swoich dzieci mądrego i krytycznego korzystania z telewizji, psychicznego przygotowania do odbioru trudnych i brutalnych treści w niej prezentowanych. Rodzina, w której są silne więzi uczuciowe oraz prawidłowa atmosfera wychowawcza, jest najlepszym bastionem stabilizacji i bezpieczeństwa, przez który agresja, okrucieństwo i lęk z trudem przenikają. Wszystkie inne środowiska mają charakter wspomagający. Ważne jest, by wychowawcy, nauczyciele, producenci filmowi i telewizyjni, a przede wszystkim rodzice, korzystali ze zdobytej wiedzy, wykorzystywali ją w życiu codziennym, aby w jak największym stopniu ochronić dzieci i młodzież przed negatywnymi skutkami oglądania telewizji.
Tak każdy ma możliwość swobodnego rozwoju swoich umięjętności kiedy chce i jak chce i ma do tego prawo a od pokazywania swoich talentów hmmm wystarczy poszukać jakiegoś konkursu np mam talent się uczysz i rozwijasz albo popytać w miejscach publicznych(np. Rynek )w danym mieśćie
