poszukuję wiersza Wiktora Hugo, pt." Lipiec 1830". Chodzi mi o treść, nie o streszczenie, czy opracowanie.

Ludu nie zwabi się jak dziecka, Nie zejdzie z drogi, choć zdradziecka Ręka przestawi drogowskazy Prawdo ty umiesz opór każdy Porazić słów twych piorunami Przemoc nie zdławi cię nie zmiażdży Bo knebel można rwać zębami". Dramatycznie brzmi w wierszu następujące pytanie; "Czyżby dziedzictwo ojców naszych I to, co zdobyliśmy sami, Cały wysiłek ludzkiej rasy, Czyżby to wszystko było dla nich?" "Że łuna bije spoza chmury, Że dal rozcina błyskawica, A że ludowa, groźna lwica, Coraz to patrzy na pazury".