Śmierć. Tristan powrócił do zamku Karheń i, pomagając przyjacielowi, został ranny w boju. Umierał na skutek nieuleczalnej rany, zadanej zatrutą lancą. Wierny przyjaciel obiecał mu sprowadzenie z Kornwalii Izoldy. Podsłuchała ich rozmowę żona Tristana, zapałała do niego nienawiścią i postanowiła się zemścić za odrzucenie jej miłości. Gdy Kaherdyn wracał z Izoldą Złotowłosą, zawiadomiła męża, że do brzegu przybija statek z czarnym żaglem. Tristan zrozumiał znak w sposób zgodny z umową z przyjacielem - czarny żagiel miał sygnalizować powrót bez Izoldy, a biały, że przybywa ukochana. Po otrzymaniu niepomyślnej wieści rycerz umarł z rozpaczy. Izolda Złotowłosa nie zdążyła się z nim pożegnać. Położyła się przy boku ukochanego i także zmarła. Pochowano ich w oddzielnych grobach, z mogiły Tristana wyrósł jednak krzew głogu i zanurzył się w grobie Izoldy. Ścinany, wciąż odrastał. Wreszcie, z rozkazu króla Marka, przestano go ścinać
