Selene – mit. gr. tytanida, bogini i uosobienie Księżyca. Należała do drugiego pokolenia tytanów. Była bóstwem związanym z kultem Księżyca. Według wierzeń starożytnych Greków przemierzała nocne niebo na srebrnym rydwanie, zaprzężonym w parę białych koni (lub mułów albo krów), który najbardziej jaśniał w czasie księżycowej pełni. Swą wędrówkę rozpoczynała (wynurzała się z fal Okeanosa) na Wschodzie i kończyła (zanurzała się w falach Okeanosa) po drugiej stronie widnokręgu, na Zachodzie. Przypisywano jej wpływ na praktyki magiczne i stan zdrowia. "Selene ma skrzydła przestronne, a blask, który rozsiewa po niebie, rodzi się z jej głowy nieśmiertelnej i ogarnia całą ziemię. Poświatą swoją ozdabia wszystkie rzeczy, a jej złota korona rozświetla ciemne powietrze. W połowie miesiąca boska Selene kąpie się w Oceanie i ubrana w szaty świetliste, zaprzęga jasne rumaki do wozu, z którego lecą dalekie promienie. Wtedy moc jej największa, a jej światło staje się wróżbą dla ludzi." Uchodziła za córkę tytana Hyperiona i tytanidy Tei oraz za siostrę Heliosa i Eos, przypuszczalnie także Tytana. Jej rzymską odpowiedniczką była Luna. Z Zeusem, swoim kochankiem, miała dwie córki Pandię (Pandeję) i Herse (Rosę). O jej względy zabiegał również bóg Pan. Jedna z wersji mitu podaje, iż jego starania były daremne, zaś według drugiej wersji została jego kochanką i otrzymała od niego w darze stado białych wołów. W panteonie greckim odgrywała ona drugorzędną rolę. Jej kult należał do rzadkości, bowiem łączono go z kultem Artemidy (uważano ją również za boginię Księżyca lub księżycowej poświaty), a w późniejszym czasie, także z kultem Hekate. Tylko w kilku miejscach, głównie na Peloponezie, jej oddawano boską cześć. Selene jest postacią, która w mitach pojawia się sporadycznie. Najbardziej znany mit opowiada o miłości bogini do Endymiona (pięknego i młodego pasterza, królewicza elijskiego), którego odwiedzała w grocie na wzgórzu Latmos. W sztuce przedstawiana jest zwykle jako urodziwa „białolica” kobieta z wielkimi skrzydłami u ramion, w świetlistym peplosie i himationie, z pochodnią w ręce, z półksiężycem, w diademie. Wyobrażenie o bogini przejawia się w greckim malarstwie wazowym i rzeźbie (wschodni przyczółek Partenonu, reliefy na rzymskich sarkofagach), w malarstwie olejnym, w poezji i prozie. Imieniem bogini została nazwana jedna z planetoid – 580 Selene. Od Selene pochodzą nazwy pojęć związanych z Księżycem, takie jak: selenologia, selenografia, selenofizyka, Selenita, oraz selenit – minerał, którego połysk przypomina księżycową poświatę. Podstawowe informacje z Wikipedii.
muszę napisać referat o bogini selene prosiłabym o jak najwięcej inforamcji o niej ;D
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź