1.Filtracja zachodzi w obrębie ciałek nerkowych, jest procesem czysto mechanicznym. Filtracja polega na przeciskaniu się wody wraz z rozpuszczonymi w niej substancjami z kłębuszka nerkowego do torebki Bowmana. Jest to możliwe dzięki dużemu ciśnieniu w naczyniach włosowatych. Krwinki i białka ze względu na ich wielkość nie podlegają filtracji, pozostają w naczyniach włosowatych. W torebce Bowmana zbiera się mocz pierwotny, który składa się z: Wody Drobnocząsteczkowych związków organicznych (glukoza, aminokwasy, witaminy, mocznik) Związki nie organiczne w postaci soli mineralnych Resorbcja to proces zachodzący w kanaliku krętym pierwszego rzędu. Dzięki temu procesowi ponownie wchłaniane są potrzebne organizmowi substancje. Polega na aktywnym transporcie substancji ze światła kanalika do organizmu. Komórki, które wyścielają kanalik rozpoznają przydatne substancje i dzięki obecności odpowiednich receptorów wybierają tylko te dobre i ponownie wchłaniają. Tym sposobem organizm może pozbyć się toksycznych substancji bez konieczności ich rozpoznawania. W pętli Henlego odbywa się wchłanianie zwane zagęszczeniem moczu. Jest to bardzo ważny proces, ponieważ pozwala odzyskać 90% wody z moczu pierwotnego. Jony sodu są aktywnie transportowane na zewnątrz nefronu. W ten sposób powstaje gradient stężeń pomiędzy wnętrzem kanalika a otoczeniem. Powoduje to odpływ wody z wnętrza nefronu. Jeśli wyniknie taka potrzeba resorbcja może zachodzić w kanaliku krętym drugiego rzędu. 2.Dializa to proces polegający na przenikaniu niektórych substancji przez błonę półprzepuszczalną. Hemodializa, w ramach której wykorzystuje się zjawisko dializy, prowadzi do oczyszczenia krwi z trujących substancji i odbywa się poza organizmem pacjenta. W obecnych czasach do przeprowadzenia hemodializy używa się nowoczesnych i zaawansowanych technologicznie aparatów do dializ tzw. sztucznych nerek. Urządzenie to miesza koncentrat z uzdatnioną wodą i wytwarza płyn dializacyjny. W trakcie tzw. dializy właściwej krew pacjenta pobierana z przetoki lub cewnika płynie przez dren tętniczy, dostaje się do dializatora, przez który po drugiej stronie błony dializacyjnej przepływa płyn dializacyjny. Krew w dializatorze jest oddzielona od płynu dializacyjnego. Dzięki błonie półprzepuszczalnej zachodzą tu procesy dyfuzji i ultrafiltracji, a w ich wyniku dochodzi do oczyszczenia krwi z substancji toksycznych. Oczyszczona krew wraca do pacjenta przez dren żylny, łączący dializator i przetokę. Poza ustrojem chorego jednorazowo znajduje się ok. 200 – 300 ml krwi, która po zakończeniu dializy wraca do układu krążenia. 3. Somatyczny układ nerwowy albo układ somatyczny – układ odpowiedzialny za kontakt ze środowiskiem zewnętrznym oraz szybkie reagowanie w przypadku zachodzących w nim zmian. Układ somatyczny unerwia mięśnie szkieletowe i kieruje ich pracą oraz pracą gruczołów skórnych i komórek barwnikowych skóry. Działanie tego układu w dużym stopniu podlega kontroli świadomości. Jest przeciwieństwem autonomicznego układu nerwowego. Autonomiczny układ nerwowy (łac. systema nervosum autonomicum) – część układu nerwowego, którego nerwy unerwiają narządy wewnętrzne. Wyodrębniony ze względu na pełnione przez siebie funkcje i budowę. W przeciwieństwie do somatycznego układu nerwowego, działanie układu autonomicznego powoduje reakcje niezależne od naszej woli, czyli np. wydzielanie soku żołądkowego, ruchy perystaltyczne jelit itd.
