Harpagon: "Ach moje kochane złoto! moje biedne złoto!mój drogi przyjacielu!Wydarto mi ciebie; odkąd mi ciebie wydarto straciłem mą podporę, pociechę, radość" brak uczuc-akt4scena 7 Kleant: Simon do Harpagona :"Gotów zaś jest zobowiązac sie, jezeli pan zechce iz ojciec umrze przed upływem 8 miesięcy" nienawiść do ojca akt2scena2 Eliza "|Ojcze zaklinam cię przez miłość ojcowską, abyś..."- sprzeciwia sie ojcu Walery-" Nie. Ale pan nie może nie mieć słuszności: Pan, który jestes wcieleniem rozsądku!..."akt1csena7- ironicznie wobec Harpagona
O HARPAGONIE „Jakże pan chcesz, u diabla, aby panu można było cos złasować? Jakim cudem tego dokazać, skoro wszystko zamykasz pod kluczem i stoisz na straży we dnie jak i w nocy?” (sam o sobie) ” Ho, moje kochane złoto! Moje biedne złoto! Mój drogi przyjacielu[...] Bez ciebie żyć mi nie podobna” O ELIZIE „Duża dziewczyna, nieprawdaż? Ale źle zielsko zawsze prędko rośnie” Harpagon. Ojciec Kleanta i Elizy; mężczyzna sześćdziesięcioletni.Niezwykle skąpy. Żałuje pieniędzy na utrzymanie swoich dzieci (s.14). Godzi się bez wahania na małżeństwo Walerego z Elizą, skoro ma ich wyposażyć Anzelm (s.153-154); wcześniej chciał wydać Elizę za Anzelma, bo ten nie oczekiwał posagu (s.39).Skąpy - nie obchodzi go szczęście dzieci, tylko majątek (s.39, 153-154).Nieufny - wszystkich ma za złodziei swojego majątku; rewiduje Strzałkę (s.16-17), boi się, że ktoś mu ukradnie szkatułkę z pieniędzmi (s.23). Nie ufa nawet własnym dzieciom (s.24-25).Nieufny - wszystkich ma za złodziei, nawet własne dzieci (s.16-17,23,24-25).Bojąc się utraty majątku, chce w oczach świata uchodzić za człowieka biednego (s.25,27).Ze strachu chce uchodzić za człowieka biednego (s.25, 27).Posiadanie majątku cieszy go, ale równocześnie udręcza: "Ach, cóż to za straszny kłopot mieć w domu tak znaczną sumę; szczęśliwy, kto ma cały majątek w bezpiecznej lokacie, a zachowa tylko to, co potrzebne na codzienne wydatki! To niemała rzecz znaleźć w domu dobrą kryjówkę..." (s.23). Posiadanie majątku cieszy go, a zarazem przynosi kłopot (s.23).Zarzuca Kleantowi nadmierną rozrzutność: stroi się, kupuje peruki (s.27, 28). Wydaje kolację, ale na wszystko skąpi (s.70-71,75-80). Nie chce pożyczyć pieniędzy Frozynie, choć korzysta z jej swatania (s.67-69); nie płaci wezwanemu przez siebie Komisarzowi za spisanie protokołu (s.154).Zarzuca rozrzutność Kleantowi i sam niechętnie wydaje pieniądze (s.27,28,70-71,75-80,67-69,154).Nie waha się pomnażać majątku nawet w sposób moralnie naganny (pożycza na bardzo wysoki procent, s.49-51).Pomnaża majątek nawet w sposób moralnie naganny s.49-51)Ogarnia go szaleństwo, gdy się dowiaduje o kradzieży szkatułki (s.124). Szkatułkę z pieniędzmi traktuje jak najukochańszą osobę (s.139).Przywiązany do bogactwa jak do najbliższej osoby (s.139).Apodyktyczny egoista - wybiera współmałżonka swoim dzieciom, nie pyta ich o zdanie, nie słucha sprzeciwu (s.33-37).Apodyktyczny egoista (s.33-37).Nie kocha swoich dzieci: Elizę lekceważy, przedrzeźnia ją (s.34-35), mówi jej, że wolałby stracić ją niż szkatułkę (s.144), gotów jest wydziedziczyć i przekląć Kleanta (s.122-123).Nie kocha swoich dzieci (s.34-35,144,122-123).Porywczy - chce pobić Kleanta (s.144), bije Jakuba (s.83).Porywczy (s.83,144).Łasy na pochlebstwa - lubi Walerego, bo ten ciągle prawi mu komplementy i przytakuje. Naiwny - ufa słowom Walerego (s.45).Łasy na pochlebstwa, naiwny (s.45).Chce być podziwiany i kochany przez młodą pannę, chętnie wierzy w pochwały Frozyny (s.60-61,66).Chce być podziwiany przez młodą pannę (s.60-61,66).Inteligentny - zręcznie sprawdza stan uczuć Kleanta wobec Marianny (s.109-113).Inteligentny (s.109-113).Kleant. Syn Harpagona, brat Elizy.
