Odpowiedziano: 2009-04-27 15:58:59 Architektura starożytnego Egiptu Sztuka Egiptu w ciągu 3000 lat prawie się nie zmieniła. Styl raz zastosowany w architekturze, malarstwie i rzeźbie przetrwał dzięki sztywno przestrzeganemu kanonowi. Sztuka Egipty ma przede wszystkim charakter sepulkralny – świątyń pogrzebowych, związana jest z obrządkiem pogrzebowym i kultem zmarłych. Grobowce i świątynie pogrzebowe mające zapewnić nieśmiertelność wznoszono głównie dla klasy panującej. Najwspanialsze z nich tworzono z myślą o faraonach. Biedniejsi Egipcjanie chowali swoich zmarłych w piaskach pustyni. Bogatsi drążyli groby w skałach w pobliżu Teb. Stare Państwo – stolica Memfis Jego początek to zjednoczenie państw Górnego i Dolnego Egiptu. Grobowce pierwszych królów miały kształt mastab, czyli budowli wznoszonych na planie prostokąta zakończonych płaskim dachem. Część podziemna składała się z komór, w których składano ciało zmarłego. Największy władca tego okresu, Dżoker wystawił dla siebie okręg grobowy w Sakkarze, którego najważniejszą częścią była piramida schodkowa. Powstała ona z ustawionych jeden na drugim segmentów w kształcie mastab, malejących ku górze. Do najsławniejszych i największych piramid tego okresu należą ostrosłupowe piramidy w Gizie Cheopsa, Chefrena i Mykerinosa ( w III w. p.n.e. na liście siedmiu cudów świata). W pobliżu znajduje się inny wspaniały zabytek tego okresu - Sfinks – lew o ludzkiej głowie. Budowano także świątynie grobowe, w których odprawiano obrzędy religijne mające na celu przedłużenie życia duchowego i zapewnienie zmarłym nieśmiertelności. Średnie Państwo – stolica Teby Powtarzano wzory Starego Państwa, ale obiekty nie przyjmowały gigantycznych rozmiarów. W miejsce piramid powstały grobowce kute w skale. Proszę czekać... 0 0
czym się różni płyta nagrobna renesansowa, od barokowej?? PROSZĘ
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź