Jeden i drugi utwór mają charakter modlitwy, a Bułat Okudżawa pisząc swój utwór znał Wielki Testament Francois Villona i znalazł w nim pewne elementy spójne z tym co sam zamierzał napisać. Dostrzegł także to co ich łączyło - obydwaj czuli się samotni w tłumie i nie do końca zroumiani przez otoczenie. Podobieństwa: 1. Obydwa utwory mają formę "dialogu z Bogiem" 2. W obydwóch utworach mamy do czynienia ze specyficznym poczuciem humoru (może humor w "Testamencie" jest bardziej "wisielczy", niż pełen ironii jak w "Modlitwie" Okudżawy, ale obydwaj autorzy potrafią zachować dystans wobec siebie). Okudżawa pisze np.: "Hojnych puść między żebraków, niech się poczują lżej! ...." a Villon np.: "Tu legł, z amora dłoni srogiey, z sercem boleśnie skaleczonem, zaczyna lichy y ubogi, co był Franciszkiem zwan Wilonem ...." 3. Obydwa utwory łączą refleksję, zadumę, liryzm ze świadomością przemijania 4. Obydwaj autorzy modlą się za innych, nie zapominając o sobie, wierzą, że Bóg o nich nie zapomni (w "Testamencie" Villon pisze; "Grzesznikiem jestem, wiem to przecie, a jednak nie chce Bóg mej śmierci .....", Okudżawa zaś: "Ja wiem, że Ty wszystko możesz, wierzę w Twą moc i gest, jak wierzy żołnierz zabity, że w siódmym niebie jest ...") 5. Obydwaj proszą o łaskę Boga dla innych (Okudżawa prosi Boga o ofiarowanie każdemy czego mu brak w życiu, a Villon życzy dobrze Królowi Ludwikowi, swojemu wybawicielowi, modli się o zbawienie dla Kotra Iana, prosi o wstawiennictwo Noego, Lota oraz Archityklina, czyli swoich kompanów
