Analiza obrazu "Piaskarze" Aleksandra Gierymskiego Obraz "Piaskarze" Aleksandra Girrymskiego jest prostokątem leżącym. Nie występuja podziały kompozycyjne. Jest to scena wielopostaciowa w plenerze o kompozycji otwartej. Kompozycja dynamiczna. Główne kierunki kompozycji są diagonalne. Kompozycja asymetryczna, bez zaznaczonego centrum. Postaci w kompozycji luźnej. Daleki kadr. Linia horyzontu obniżona. Gama barwna jest szeroka (występuja barwy ciepłe i zimne), uzyto barw pochodnych złamanych. Koloryt relaytywny, plama zróżnicowama walorowo. Obraz posiada zaznaczona głębię, która została uzystana dzięki perspektywie zbieżnej, modelunkowi światłocieniowemu oraz kulisowości (to co dalej przedstawione jest za tym co bliżej). Źródło światła jest naturalne (słońce) i pada od lewej strony, a samo światło jest rozproszone. Nastrój obrazu jestpełen skupienia. faktura obrazu jest gładka. Artysta przedstawił świat w sposób realistyczny. Obraz przynależy do realizmu ponieważ, tak jak wiekszość dzieł Gierymskiego zawiera szczegółową informację o nędzy proletariackiej Warszawy.
Opisz obraz Aleksandra Gierymskiego pt ,,piaskarze"
Opisz obraz Aleksandra Gierymskiego pt ,,piaskarze"...
Opisz obraz z epoki realizmu Aleksandra Gierymskiego pt.Piaskarze 1887
Opisz obraz z epoki realizmu Aleksandra Gierymskiego pt.Piaskarze 1887...