- WItamy dzisiaj Nel Rowilson( nie pamiętam dokładnie jak się nazywała:) Dziewczynkę, która cudem przeżyła kilku tygodnową przeprawe przez dzikie lądy Afryki.Witaj Nel! -Witam wszystkich! -Opowiedz proszę o twojej podróży! Czy było ciężko? Jak znosiłaś te wszystkie nagłe zmiany otoczenia, brak jakichkolwiek środków do życia? - Była to bardzo trudna wyprawa. Kiedy wraz z Stasiem Tarkowskim, moim kompanem i świetnym przyjacelem w podróży zauważyiśmy że jesteśmy porwani byłam bliska zawału. Nie wyobrażałam sobię że zwykła podróż może mieć takie skutki. To był wielki szok. Byłam zdruzgotana tymi wydarzeniami. Źle znosiłam ciągłe zmiany pogody, otoczenia przez co dostałam febry. Na szczęście Staś przywiózł mi lekarstwo! Nie wiem co by zrobił gdybym umarła. Byliśmy sobie bardzo bliscy. - Mówiono że już dawno nie żyjecie.. Jak zaregowali wasi ojcowie gdy zobaczyli was ? -Byli oczywiście bardzo szczęśliwi. Ich dzieci wróciły z tak długie i niebezpiecznej podróży. Od początku byliśmy przy nadziei że nam się uda. Były takie momenty jak np. brak wody. Wtedy myślałam że to już koniec. - Jak to się stało że przeżyliście? - Podczas podróży przez pustynie(?)spotkaliśmy znanego nam podróżnika. Miał on wodę i jedzenie których od niedawna nam brakowało. Gdy tylko ich zobaczyliśmy byliśmy pewni że wszystko skończy się dobrze. I tak było. -To musiałao być nie zwykłe przerzycie. Dziękujemy za wywiad. Dozobaczenia. - Również dziękuje. Dowidzenia:) Myślę że się podoba:) Nie pamiętam paru rzeczy ale coś wymyśliłam:P
