Istotą nawrócenia jest miłość Boga oraz to iz wierzymy,ze przyszliśmy na świat gdyż Bóg ma wobec nas plan i nigdy nas nie opuści.Nawrócic sie-czyli przemiana duchowa przyjęcie jakiegoś systemu wartości, poglądów, zasad. Człowiek, który się nawrócił, jego życie zmienia się diametralnie. Ma też świadectwo nawrócenia w swoim sercu. Kocha Boga a Bóg toruje drogę przed nim. Czyta Słowo Boże jako pokarm dla siebie i przegląda sie w Nim, starając się, z Bożą pomocą, pokonywać krok po kroku, starego człowieka. Rozmawia często ze swoim Bogiem, nie wierszykami, nie jak manekin, tylko jak dziecko z Ojcem swoim, w normalnej rozmowie. W taki sposób rośnie z Chwały w Chwałę i dorośleje w Panu. Cieszy się swoim Bogiem. Lubi opowiadać o swoim Umiłowanym i rozkoszuje się Nim.
Nawrócenie to jest niezwykły rozwój.To radość stawania się kims podobnym do Boga.To stawanie się piękniejsza wersją samego siebie.Nawrócenie przestaje by6c akcją , a staję się nopwym sposobem istnienia i postępowania wtedy , gdzu odzyskujemy marzenia i aspirację na miarę godności i powołania człowieka zyli by żyć w miłości, prawdzie i wolności dzieci Bożych. Lęk przed karą za grzechy czy niepokój o własną przyszłość to za mało, aby człowiek mógł zmienić własne życie. Nawrócić się to odzyskać pragnienia. To pragnąć już nie tylko tego, by uwolnić się od grzechów lecz by kochać i być kochanym, by doświadczać radości, jakiej ten świat dać nie może!Wzorem nawrócenia może byc każdy ze świętych.