Krajobrazy nadmorskie dzielą się na: wydmowy, deltowy, jeziorno-bagienny, i wysoczyznowy (nadmorskie urwiska). Poza krajobrazami nadmorskimi region obejmuje również pocięte siecią pradolin równiny morenowe położone poniżej 100 m n.p.m. z nielicznymi wzgórzami. Bliskość morza znacząco wpływa na klimat tego regionu – cechują go łagodnie zimy i niezbyt upalne lata. Średnie sumy opadów rocznych przekraczają 600 mm. W zbiorowiskach roślinnych występują na tym terenie gatunki atlantyckie. Pobrzeże Południowobałtyckie jest terenem bardzo atrakcyjnym zarówno przyrodniczo, jak i turystycznie. W granicach tego regionu utworzono dwa nadmorskie parki narodowe, pięć parków krajobrazowych i kilkadziesiąt rezerwatów przyrody. Pobrzeża Południowobałtyckie zajmują w granicach Polski 19 tys. km kwadratowych i dzielą się na trzy makroregiony: Pobrzeże Szczecińskie, Pobrzeże Koszalińskie i Pobrzeże Gdańskie. Pobrzeże Szczecińskie zajmuje terytoria wokół Zalewu Szczecińskiego, ujścia Odry i brzegów Zatoki Pomorskiej. W granicach Polski zajmuje około 8 tys. km kwadratowych i jest dosyć zróżnicowane. W jego granicach wyróżnia się jedenaście mezoregionów: wyspy Uznam i Wolin, Wybrzeże Trzebiatowskie, Równinę Wkrzańską, Dolinę Dolnej Odry, Równinę Goleniowską, Wzgórza Szczecińskie, Wzgórza Bukowe, Równinę Wełtyńską, Równinę Pyrzycko-Stargardzką, Równinę Nowogardzką i Równinę Gryficką. Pobrzeże Koszalińskie z zachodu graniczy z Wybrzeżem Trzebiatowskim i Równiną Gryficką, zaś od wschodu z Kępą Swarzewską i Kępą Pucką. Zajmuje powierzchnię ok. 6,5 tys. km kwadratowych i dzieli się na sześć mezoregionów: Wybrzeże Słowińskie, Równinę Białogardzką, Równinę Sławieńską, Wysoczyznę Damniecką, Wysoczyznę Żarnowiecką oraz pradolinę Łeby i Redy. Pobrzeże Gdańskie otacza półkoliście Zatokę Gdańską na południe od linii łączącej przylądek Rozewie na zachodzie z półwyspem Sambii na wschodzie. Charakterystyczną cechą tego regionu jest występowanie wyodrębnionych płatów wysoczyznowych o wysokości kilkudziesięciu metrów, rozdzielonych formami dolinowymi (tzw. "kępy"), ponadto mierzei i rozległej delty Wisły. Ze względu na położenie klimat regionu ma cechy nieco bardziej kontynentalne, zimą jest tam chłodniej niż w przypadku pozostałych makroregionów Pobrzeża Południowobałtyckiego. Pobrzeże Gdańskie obejmuje ok. 4,5 tys. km kwadratowych i dzieli się na siedem mezoregionów: Pobrzeże Kaszubskie, Mierzeję Helską, Mierzeję Wiślaną, Żuławy Wiślane, Wysoczyznę Elbląską, Równinę Warmińską i Wybrzeże Staropruskie.
PAS POBRZEŻY: 1. Opis linii brzegowej: · mało urozmaicona, wyrównana, większe wygięcia tylko w zatokach Pomorskiej i Gdańskiej, nadmorskie wydmy, mierzeje (oddzielają kilkanaście płytkich jezior), klify (najwyższe a wyspie Wolin na wschód od Międzyzdrojów), kępy rozcięte przez głębokie doliny jarów. 2. Największe miasta: Gdańsk, Koszalin, Szczecin. 3. Pojęcia: Klif - urwisko nadmorskie. Mierzeja - przedłużenie lądu stałego lub półwyspu, usypane przez morskie fale przybrzeżne. Mierzeja tworzy piaszczystą barierę oddzielającą zalew lub zatokę od morza. Mierzeja = 1 lub 2 półwyspy. Delta - nagromadzenie osadów rzecznych, głównie piasków, iłów i mułów, u ujścia rzeki do morza lub jeziora, tworzące równinę w kształcie trójkąta, rozciętą przez odnogi rzek.
musze ułorzyć pytania do krzyżówki krzyżówka musi być zwiazana z tematem czyli: Krajobrazy nizin pobrzeża
1. wydma
2.sopot
3.hel
4.nizina
5.gardno
musze ułorzyć pytania do krzyżówki