Słowo "Honor" (z łacińskiego: honor - cześć) oznacza postawę, która łączy silne poczucie własnej wartości z wiarą w wyznawane przez siebie zasady moralne, religijne, lub społeczne i przejawia się w konsekwentnym ich przestrzeganiu. Postawa taka charakteryzowała dawncyh rycerzy, którzy w swoim życiu przestrzegali zasad "Kodeksu rycerskiego" i takich zasad jak: - bycie oddanym Bogu, Ojczyznie i swojemu Panu - nie krzywdzenie słabszych - dotrzymywanie słowa - szacunek dla innych - odwaga i ambicja - znoszenie z honorem porażek Na początku XX wieku pojawił się tez Polski Kodeks Honorowy (znany jako Kodeks Boziewicza) dotyczący zasad postępowania honorowego w tym odbywania pojedynków, którego autorem był Władysław Boziewicz. W Polsce okresu międzywojennego był on najbardziej znanym dokumentem regulującym zasady postępowania w sposób honorowy. W Kodeksie tym dało się zauważyć próbę uwspółcześnienia zasad dotyczących pojedynków. Warto zauważyć, ze wszelkie Kodeksy nie stanowiły nigdy formy uregulowań prawnych, ale raczej czegos co nazywano "dobrymi obyczajami". Współcześnie w Polsce funkcjonują (stanowiąc formę Kodeksu) - Kodeks Etyczny Mediów, Karta Etyki Lekarskiej, czy nawt Kodeks Etyki Łowieckiej. Również one regulują zasady właściwego i godnego zachowania danej grupy, nie stanowiąc norm prawnych. Czy te rozwiązania oznaczają, że każdy uczestnik środowiska, w którym obowiązuje dany kodeks przestrzega go na co dzień? Czy istnieje jakiś zbiór zasad, który byłby podstawą do oceny postępowania każdego człowieka? Wydaje się, że niestety nie. W społeczeństwie w którym ważniejsze jest "mieć" niż "być", w którym dominuje pogoń za dobrami materialnymi, chęć rywalizacji za wszelką cenę, ludziom brakuje i czasu i chęci, aby zastanowić się nad swoim zachowaniem. Dzisiaj bardzo często uczciwość traktowana jest jak naiwność, a wykorzystanie drugiego człowieka - jako przedsiębiorczość. Popatrzmy na dawne zasady rycerskie, które przecież wydają się ponad czasowe: szacunek dla innych, obrona słabszych, wiernośc zasadom .... Jak mawiają "Ryba psuje się od głowy", a popatrzmy na tych, którzy nami rządzą: kłótnie, arogancja, lekceważenie dla norm obyczajowych, niedotrzymywanie słowa, oczernianie innych i ucieczka przed odpowiedzialnością. Średniowieczy rycerz "spalił by się ze wstydu", ale dzisiajszy polityk nawet "nie zadymi". A przestrzeganie dekalogu? Tłumy w kościele, zwłaszcza na niedzielnej mszy, a wtygodniu? Lepiej nie mówić. Jakże bardzo brakuje takich autorytetów jak kiedyś Zawisza Czarny będący symbolem honoru, czy współcześnie Jan Paweł II, ktorego cechowała zgodność tego co mówił z tym co czynił. A czy ja uważam się za człowieka honorowego? Mówiąc szczerze to staram się, ale mam świadomość, że nie zawsze mi to wychodzi ...
