Odpowiedz nie jest łatwa, bo wiadomo, że realizując ważną ideę trzeba dużego zaangażowania i poświęcenia swojego czasu, kosztem współmałżonka, czy rodziny. Nie każdy partner(ka) w naszym życiu zgodzi się na to. Uważam więc, że człowiek poświęcający się jakiejś ważnej idei może zakladać rodzinę, ale powinien jednak najpierw uczciwie poinformować o tym swojego życiowego Partnera i w zależności od tego jakie sa między nimi relacje i zasady - uzyskać jego zgodę, lub przynajmniej pozwolić mu na wyrażenie opinii. Rodzina jest czymś wyjątkowym i jeśli więzi rodzinne oparte sa na miłości, uczciwości i zaufaniu to członkowie rodziny mogą się wzajemnie wspierać i pomagać sobie nawzajem. Dla człowieka który angażuje się w realizację jakiejś ważnej idei, możliwość powrotu do domu, gdzie czekają na niego bliscy, gdzie jest oczekiwany z niecierpliwością i witany z radością jest bardzo ważna. Sytuacja taka daje mu szansę na wypoczynek, nabranie siły i motywacji do dalszej działalności. Każdy kto odczuwa zrozumienie i akceptację ze strony najbliższych jest bardziej skuteczny w tym co robi. Jednocześnie ma możliwość opowiedzenia o swoich sprawach, wysłuchania opinii i uwag swoich bliskich co jest bezcenne bo są to opinie od osób życzliwych. Ale to jedna "strona medalu". Z drugiej. gdy w rodzinie nie ma dobrej atmosfery, miłości, życzliwości i zrozumienia, albo gdy bliskim brakuje codziennych kontaktów to sytuacja będzie się pogarszała prowadząc do kłotni, konfliktów, a konsekwencji także do rozwodu. Dlatego duża aktywność i zaangażowanie jednego z członków rodziny to duże wyzwania dla całej rodziny. Jednocześnie uważam, że jeśli człowiek zaangażowany w ważną idee jest pozbawiony oparcia bliskich, wraca do pustego domu, nie ma nawet z kim szczerze porozmawiać to skutecznośc jego działań będzie mniejsza. I dlatego uważam, że rodzina może pomóc, ale pod warunkami, które podałam wyżej.
