Miłość - tak wążne uczucie w życiu człowieka. Bez niego bylibyśmy smutni, życie pozbawione by było barw i radości. Ale czy naprawdę warto być kochanym? W mojej opini tak i w rozprawce postaram się to udowodnić. Jak pisze św.Paweł z tarsu: "Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą." Wedłu tego możemy wniosokować, że bez miłości nic w życiu byśmy nie mieli, bylibyśmy samotni, samolubni i smutni. Bo przecież każdy czlowiek chce kochac, jesteśmy stworzeni do tego by adorować bliźniego. PO drugie uważam że chłowiek jest stworzony do miłosci. Sam z siebie pragnie kochać, ponieważ uczucie takie jak miłośc rodzi się w nas jako odruch niekontrolowany. Nie możemy nad tym zapanować i wyprzeć się danego uczucia. W mojej opinii miłość to jedno z najwazniejszych uczuć w życiu człowieka. Bez niego byłoby puste, szare i bez wyrazu. To dzięki miłości możemy poczuć spełnienie ambicji tkwiązych w nas samych, bo to jest własnie kwintesencją naszego istnienia. Człowiek jest stworzony do miłości. Krótki argumenty, możesz je rozwinąć aby praca była barwniejsza, pozdrawiam:)
