Uczciwość człowieka kształtuje się w domu. Nistety nie zgadzam się z zawartym w temacie stwierdzeniem, albowiem wiele ludzi ma wpływ na ukształtowanie się uczciwości człowieka, nitylko domownicy. Moim pierwszy argumentem popierającym moje stwierdzenie jest fakt, ze my jako ludzie mam kontak z innymi ludźmy choćby nawet znajomi w szkole. Wyobraźmy sobie taka sytuację, gdy wywierana jest presja na człowieku, np. " Musisz coś ukraść, to będziesz należał do nasezgo gangu" albo " uderz go, nie pozwól się obrażać". Te i wiele innych przykładów prowokacji przez znajomych pozbawiają nas uczciwości, czasem mogą wpłynąć tak źle, że myślimy, że bez uczciwośi jest poprostu łatwiej. Kolejnym moim argumentem jest to, że człowiek jest tylko człowiekiem i popełnia wiele błędów sam z siebie, nie będąc namawianym przez nikogo, postepującym zgodnie z własnymi zasadami. Człowiek w domu może mieć wpajane zasady uczciwości, ale nie zawsze chce się do nich przystosować. Jeżeli człowiek ma naturę przestępcy bez sumienia, będzie żył bez uczciwości, której uczyła go mama. Duzy wpław na uczciwość mają nauczyciele w szkołach, którzy faworyzują dzieci z bogatych rodzin i dobrze uczących się. Inne dzieci tak jakby się nię liczą, takie zachowanie zwłaszcza u młodych powoduje złość i uczy zycia bez uczciwości, a przecież nauczyciel powinien byc dla nas przykładem wartym naśladowania. Wszystkie powołane wyżej przeze mnie przypadki mają wpłayw na indywidualny rozwój uczciwości człowieka jedni będą podatni na różne sytuacje inni poprostu je zlekceważą. Nauka uczciwości trwa całe życie i spotykamy ją wszędzie. Myslę że moje argumenty są dość przekonywujące dla niezgodności ze stwierdzeniem zawartym w temacie.
