Mam jedynie troszkę podobne zdanie do Małego Księcia. Dorośli często bywają dziwni, bowiem nie zdają sobie sprawy z czynionych przez siebie krzywd. Nie można jednak każdego jednoznacznie oceniać. Bywają tacy, którzy chcą jedynie władzy i jak największej ilości pieniędzy. Prawda jest zaś taka, że w dzisiejszym świecie trudno nie zabiegać o dobra materialne. Ciężko utrzymać rodzinę oraz znaleźć dobrą pracę. Jeśli natomiast weźmiemy przykład wojen na wierzch wypływają nam jednostki, które poprzez manipulacje przekonują do siebie miliony. Dziecko również jest naiwne i łatwo je wykorzystać, a dorośli mimo, że osiągnęli już pewien sposób wtajemniczenia w życie nadal są wykorzystywani. Powszechnie wiadomo, że podlegają stereotypom i często ślepo idą za bezsensownymi zachciankami. Również wśród dzieci może trafić się niesforna czarna owca, która nieświadomie będzie krzywdzić innych. Wszystko to zależy od wychowania i środowiska, a tutaj pętla się zamyka. W końcu każdy dorosły był kiedyś dzieckiem. W dojrzałych podoba mi się świadomość wyboru, bardzo lubię studiować ludzką psychikę i poczynania danego obywatela. Każdy dorosły uczy się odpowiedzialności za swoje czyny. Człowiek z czasem nie jest niczego pewien, a dzieci mają tą przewagę, że mogą marzyć do woli. Dopiero potem zgniata nas szara rzeczywistość. Podsumowując każdy okres ma swoje zalety i wady. Etapy życia człowieka są wyjątkowe jeśli umie się z nich korzystać, dorośli różnią się od dzieci w zachowaniu, jednak zawsze w sercu pozostaje cząstka beztroski.
