Bez alkoholu da się żyć.Oczywiście,że tak. Alkohol nie jest sposobem na dobre samopoczucie, na podniesienie swojej wartości. Sprobuję to udowodnić. Po pierwsze alkohol nie jest gwarancją dobrej zabawy. Czy bez niego może udać się impreza, przyjęcie? Sądzę, że jak najbardziej. To my sami tworzymy nastrój, wystarczy zabrać ze sobą dobry humor. Tak zwany rozweselacz w postaci alkoholu jest zupełnie nie potrzebny, a może przynieść odwrotny skutek. Po drugie alkohol nie pomaga w trudnych sytuacjach. Wielu uważa, że smutki " topi się w alkoholu", jest to stwierdzenie niesłuszne. Upijanie się w nieszczęściu w niczym nie pomaga, moim zdaniem jeszcze bardziej nasila problem. Mamy przecież przyjacół, rodzinę to ich należy poprosić o pomoc. Bez alkoholu da się żyć i wybrnąć z kłopotów. Kolejnym argumentem potwierdzającym, że alkohol to zbędna używka jest nasza siła wewnętrzna. Każdy, naprawdę każdy może osiągnąć to co chce. Wystarczy uparcie dążyć do celu, nie zniechęcać się niepowodzeniami i nie pić dla tzw. odwagi. Ciągle słyszymy, że ktoś musi wypić, bo nie da rady, bo nie ma odwgi. To zła metoda. Trzeba uwierzyć w siebie. Następnym dowodem dyskryminującym alkohol jest szczęście rodzinne. Tu nie ma co dyskutować. Bez niego byłoby o wiele lepiej tysiącom rodzin. Na pewno każdy tata, każda mama potrafi się świetnie bawić ze swoimi dziećmi bez piwa czy wódki. Po co pić? Bez tego też jest wspaniale tylko trzeba to dostrzec. Uważam, że przytoczone przeze mnie argumeny doskonale udowadniają, że bez alkoholu da się żyć.Ja jestem jego wrogiem, nie cierpię pijanych ludzi.Zawsze zastanawiam sie dlaczego oni tak się otumaniają, nie widzą jakie życie jest piękne? Wiem, że wielu to ludzie zagubieni i trudno im pomóc. Podejrzewam, że na początku to był właśnie taki rozweselacz lub sposób na smutki. Niestety nadużywanie alkoholu prowadzi do uzależnienia. Nie pijmy więc, bawmy się bez niego, naprawdę można.
