Opisz strój kujawski

Na odświętny strój dziewczęcy składa się: koszula z białego płótna, bez kołnierzyka, z marszczeniem pod szyją i na ramieniu z mankietem na długim rękawie; stanik (gorset, sznurówka) bez rękawów, z wąskimi ramiączkami i romboidalnymi tackami, wcięty w talii i sznurowany na przodzie kolorową wstążką, obszyty galonkami. Szyto je również z tkanin gładkich (kamlet, sukno) lub wzorzystych; spódniczki i spódnice ze stanikiem bez rękawów szyte z jednej tkaniny, ciętej w talii; spódnice z tkanin gładkich wełenkowych, bawełnianych o wzorach tkanych lub drukowanych; fartuch płócienny gładki (niebieski lub biały); kabat (kaftan) krótki do bioder z sukna niebieskiego lub granatowego, ozdobiony złotym galonem na szwach; węgierka - sukmana granatowa, niebieska z podszewką, u bogatszych barankiem; obuwie - płytkie buciki z sukna lub aksamitu, ozdobione gufrowaną wstążką, obok czółenek i pantofli pojawiło się zimowe obuwie skórzane o cholewkach sięgających powyżej kostki; pończochy - czerwone, granatowe, niebieskie lub białe; nakrycie głowy - w lecie szlarka z wpiętymi kwiatami, zakończona na karku pękiem długich wstążek wielobarwnych. W chłodne i dżdżyste dni dziewczęta owijały głowę kolorowymi chustkami; dodatki - chusta wełniana do okrycia, chusteczka mała, biała przywiązana do małego palca. Korale i szklane paciorki wiązane na szyi pod brodą. Na nich krzyżyki i medaliki. Odświętny strój męski: koszula z partu bielonego lub płótna fabrycznego z kołnierzykiem obalonym, wiązanym pod szyją, czerwoną wstążką i podwijanym czerwoną chusteczką; spodnie bawełniane, u bogatszych z pasiastego samodziału lub kamletu niebieskiego i granatowego; jaka czerwona z sukna lub sztruksu, kołnierzyk stojący niski, rękawy długie z ozdobnie stębnowanymi mankietami; kaftan - sukienny, granatowy, niebieski z półrękawkiem, szamerowany z wiązaniem na knebelki lub zapinany na haftki i ozdobiony guzikami. Poły sięgają do połowy ud. Kaftan ten był nakładany na jakę i wówczas jej rękawy były widoczne, częściej miał doszyte rękawy z czerwonej, bawełnianej połyskującej tkaniny np. satyny; pas - wełniany, tkany lub dziany, najczęściej czerwony lub pąsowy, wiązany na kaftanie; nakrycie głowy - rogatywka obszyta barankiem albo cylinder z małym rondem i główką szerszą u góry, ozdobiony wstążkami, pawimi piórami i błyszczącymi drucikami; obuwie - buty z wywijanymi cholewami - wywrotki, u bogatszych cholewy pod kolana szyte z obu płatków skóry juchtowej, barwy naturalnej

Mężczyźni nosili długie sukmany z granatowego płótna, szerokie płócienne spodnie, w kolorze błękitnym lub w paski i czarne skórzane buty do połowy łydki. Latem ubierali kaftany granatowe, ciemnozielone lub czarne, które przewiązywali granatowo-amarantowymi pasami. Kujawianki natomiast nosiły długie kolorowe spódnice z płótna, wełny lub jedwabiu, obcisłe kaftaniki i szerokie fartuchy - błękitne, zielone lub białe. Głowę obwiązywały chustką w kształcie turbanu. Niektórzy Kujawiacy także obecnie wkładają tradycyjne stroje ludowe, podczas różnych uroczystości, np. wesel lub świąt kościelnych. Na odświętny strój dziewczęcy składa się: koszula z białego płótna, bez kołnierzyka, z marszczeniem pod szyją i na ramieniu z mankietem na długim rękawie; stanik (gorset, sznurówka) bez rękawów, z wąskimi ramiączkami i romboidalnymi tackami, wcięty w talii i sznurowany na przodzie kolorową wstążką, obszyty galonkami. Szyto je również z tkanin gładkich (kamlet, sukno) lub wzorzystych; spódniczki i spódnice ze stanikiem bez rękawów szyte z jednej tkaniny, ciętej w talii; spódnice z tkanin gładkich wełenkowych, bawełnianych o wzorach tkanych lub drukowanych; fartuch płócienny gładki (niebieski lub biały); kabat (kaftan) krótki do bioder z sukna niebieskiego lub granatowego, ozdobiony złotym galonem na szwach; węgierka - sukmana granatowa, niebieska z podszewką, u bogatszych barankiem; obuwie - płytkie buciki z sukna lub aksamitu, ozdobione gufrowaną wstążką, obok czółenek i pantofli pojawiło się zimowe obuwie skórzane o cholewkach sięgających powyżej kostki; pończochy - czerwone, granatowe, niebieskie lub białe; nakrycie głowy - w lecie szlarka z wpiętymi kwiatami, zakończona na karku pękiem długich wstążek wielobarwnych. W chłodne i dżdżyste dni dziewczęta owijały głowę kolorowymi chustkami; dodatki - chusta wełniana do okrycia, chusteczka mała, biała przywiązana do małego palca. Korale i szklane paciorki wiązane na szyi pod brodą. Na nich krzyżyki i medaliki. Odświętny strój męski: koszula z partu bielonego lub płótna fabrycznego z kołnierzykiem obalonym, wiązanym pod szyją, czerwoną wstążką i podwijanym czerwoną chusteczką; spodnie bawełniane, u bogatszych z pasiastego samodziału lub kamletu niebieskiego i granatowego; jaka czerwona z sukna lub sztruksu, kołnierzyk stojący niski, rękawy długie z ozdobnie stębnowanymi mankietami; kaftan - sukienny, granatowy, niebieski z półrękawkiem, szamerowany z wiązaniem na knebelki lub zapinany na haftki i ozdobiony guzikami. Poły sięgają do połowy ud. Kaftan ten był nakładany na jakę i wówczas jej rękawy były widoczne, częściej miał doszyte rękawy z czerwonej, bawełnianej połyskującej tkaniny np. satyny; pas - wełniany, tkany lub dziany, najczęściej czerwony lub pąsowy, wiązany na kaftanie; nakrycie głowy - rogatywka obszyta barankiem albo cylinder z małym rondem i główką szerszą u góry, ozdobiony wstążkami, pawimi piórami i błyszczącymi drucikami; obuwie - buty z wywijanymi cholewami - wywrotki, u bogatszych cholewy pod kolana szyte z obu płatków skóry juchtowej, barwy naturalnej ŹRODŁO  STRONA KUJAWY NASZ REGION LICZĘ NA NAJ ; d

Opisz krótko taniec kujawiak. Opisz strój kujawski

Opisz krótko taniec kujawiak. Opisz strój kujawski...