Przypowieść to gatunek moralizatorski, w którym postacie i wydarzenia istnieją po to , by wyjaśnić nadrzędne prawdy filozoficzne i moralne. Przypowieść o synu marnotrawnym w alegoryczny sposób podaje religijną prawdę , że Bóg cieszy się z każdego nawróconego i czeka na nas z otwartymi ramionami.
Powszechnie znana historia o synu marnotrawnym jest zaliczana do gatunku literatury moralistyczno-dydaktycznej. Przypowieść ta prezentuje, czym jest miłosierdzie, które udziela człowiekowi Bóg - Ojciec. Jak w każdej przypowieści, tak i w tej narrator jest obiektywny, a występujące postacie i sytuacje można odnieść do naszego życia. Tytułowy "syn marnotrawny" jest osobą, która odwróciła się od Ojca i utraciła wszelkie przywileje i łaski, jakie miałaby, gdyby została razem z Nim. Postać ojca utożsamić można z Bogiem, który pozwala człowiekowi dokonywać wyborów, jednak nigdy się od niego nie odrwaca i stale czeka na jego powrót. A gdy człowiek rezygnuje ze ścieżki grzechu, Bóg przyjmuje go z otwartymi ramionami. Jak można zauwazyć w przypowieści wykorzystywana jest narracja, w której postacie i zdarzenia pełnią rolę nosicieli i zarazem przykładów prawd uniwersalnych. Zatem, aby zrozumieć przesłanie każdej przypowieści należy sięgnąć do znaczeń alegorycznych lub symbolicznych, których w tekście o synu marnotrawnym jest wiele.