Zinterpretuj wiersz Cypriana Kamila Norwida pt. "Fortepian Chopina" w świetle polskiego i zagranicznego romantyzmu.

Trzy pierwsze części to trzy wspomienia spotkań, wizyt u chorego Szopena, przekonanego o śmierci, podobniejącego do liry Orfeusza, do postaci marmurowej dłuta Pigmaliona. Udwerza bladość rąk Szopena - miesza się ona z białością klawiatury. Następne trzy strofy wprowadzają innego bohatera. To już nie tylko Szopen, to również jego muzyka. Następna część to filiozoficzna zaduma nad dziełami genialnych twórców dążących do doskonałości. Część VIII przenosi nas do Warszawy na plac Starego Miasta: uliczki, kolumna Zygmunta, bruki i patrycjalne budynki. Widzimy je jako niby :oczyma Szopena, bo duch jego nawet po śmierci będzie wędrował po ukchanej stolicy. Norwid relacjonuje haniebny wypadek, kiedy po zamachu na generała Berga zdemolowano pałac Zamoyskich i wyrzucono przez okno fortepian artysty. Zajście to opisane jest z dużą dozą emocji, narastającym napięciem, którego zenitem jest huk spadającego fortepianu - symbolu sztuki Szopena. Cześć X to już pełna goryczy refleksja. Zdarzenie przed pałacem Zamoyskich jest sceną symboliczną. Foretpian - czyli dzieło Sztuka przez wielkie S, najpierw spotyka się z negacją i niechęcią. Dopiero po upadku może nadejść zmartwychwstanie i zrozumienie. Dlatego kończy ta opowieść Norwid optymistycznym, choć bolesnym okrzykiem "Ciesz się późny wnuku!.   --------------------------   Pisane z zeszytu od polskiego, a wcześniej dyktowane przez nauczycielkę, więc napewno jest dobrze :)