referat o swietym krzysztofie

Św Krzysztof - zm 250 r .  Jest opiekunem kierowców i pielgrzymów. Legendy mowią, że pochodził z Azji Mniejszej. Jego kult rozwinął się pod koniec V w. Wspomnienie w Kościele katolickim obchodzone jest 25 lipca. W tym dniu w niektórych parafiach odbywa się poświęcenie pojazdów. Istnieje o nim wiele legend. Jedna z najbardziej popularnych utrzymuje, że Krzysztof był olbrzymem pomagającym podróżnym przedostać się drugi na brzeg rzeki. Pewnej nocy usłyszał wołanie dziecka, proszącego o przeniesienie na drugą stronę. Będąc na środku rzeki, Krzysztof poczuł ogromny ciężar. Zdziwiony zapytał: "Kim jesteś?", w odpowiedzi usłyszał: "Dźwigasz na swych barkach cały świat, gdyż Ja jestem Chrystusem, któremu służysz w innych ludziach". Pan Jezus przepowiedział mu wówczas śmierć męczeńską. Stąd imię Krzysztof (gr. Christoforos) oznacza - niosący Chrystusa, przy czym może tu chodzić zarówno o niesienie fizyczne, jak i przynoszenie Jego nauki innym ludziom. Jak mówi inna średniowieczna legenda, nosił imię Reprobus, tzn. Odrażający, ze względu na niekształtną głowę. Pragnął służyć komuś najsilniejszemu na świecie. W swych poszukiwaniach trafił na dwór cesarza. Pewnego razu zauważył, że cesarz przeżegnał się, kiedy śpiewak wykonujący pieśń wymówił imię diabła. Krzysztof opuścił dwór i wyruszył na poszukiwanie owego diabła. I przystał do niego na służbę. Kiedy zauważył, że diabeł lęka się imienia Jezus, opuścił go. Wówczas postanowił odnaleźć Chrystusa. Spotkał pustelnika, który udzielił mu chrztu i doradził, że aby najlepiej służyć Bogu, powinien spełniać dobre uczynki. Krzysztof postanowił osiedlić się nad Jordanem, aby przenosić pielgrzymów zmierzających do Ziemi Świętej na drugą stronę. Stał się gorliwym wyznawcą Chrystusa i prowadził życie pełne umartwień. Wiele nauczał, a swoją naukę potwierdził życiem i licznymi cudami. Pewnego razu kij, który nosił ze sobą, wbił w ziemię, a ten zamienił się w kwitnącą gałąź. Za swoją postawę został wrzucony do ciemnicy, gdzie różnymi sposobami próbowano odwieść go od wiary. Poddano go też licznym torturom. Nałożono na głowę rozżarzony hełm. Gdy to nie poskutkowało, położono go na ławie rozgrzanej do czerwoności i polewano olejem. Ale on był nadal wierny Bogu i nie odniósł żadnych ran. Wybawiony cudownie opowiadał ludziom o Chrystusie, radząc, by uznali Go za Boga. Cesarz rozkazał strzelać do nauczającego Krzysztofa, lecz strzały zawisły w powietrzu, a jedna z nich ugodziła cesarza w oko. Krzysztof polecił, aby pomazano ranę jego krwią i oko zostało natychmiast uleczone. Po tym cudzie cesarz uwierzył w Chrystusa i został Jego wyznawcą. W ikonografii święty przedstawiany jest jako rycerz o szaklej głowie trzymający w jednej dłoni włócznie a w drugiej tarczę lub krzyż.

Referat o świętym Krzysztofie

Referat o świętym Krzysztofie...