Nocą na moim podwórku dzieją się niezwykłe rzeczy. Dla niektórych osób mogłyby się wydawać zwyczajne, ale dla mnie są wręcz magiczne. Koncert świerszczy - ich zielone skrzypce grające tak delikatnie i tak cicho, lecz gdy zbiorą się tłumy skrzypków muzykę słychac w całej okolicy. Te szare motyle - ćmy - tańczą przy świetle migoczących gwiazdek na czarnym nocnym tle, zwanym niebem. Tańczą przy ognisku, starej lampie wiszącej na ganku. A tam - spójrz! Tam lis idzie machając bujnym, rudym ogonem. Skrada się niby kot, a słysząc w oddali metalowego stwora - samochód - ucieka w popłochu. Czasem pies zawyje do jasnego księżyca, czasem jakaś mysz przekradnie się przez ziurę w płocie. Czarny kot przeciągnie się leniwie na trawie, nietoperz cichaczem przefrunie z drzewa na drzewo. Choć to tak zwykłe, dla mnie tak magiczne...
