najwybitniejsi muzycy Baroku

CLAUDIO MONTEVERDI GIOVANNI GABRIELI HEINRICH SCHÜTZ ALESSANDRO SCARLATTI ARCANGELO CORELLI JEAN BAPTISTE LULLY HENRY PURCELL JOHANN SEBASTIAN BACH GEORGE FR. HAENDEL ANTONIO VIVALDI DOMENICO SCARLAT LOUIS COUPERIN JEAN PHILIPPE RAMEAU

Niewątpliwie najwybitniejszymi postaciami z dziedziny muzyki w okresie baroku byli: J. S. Bach oraz J. F. Haendel.   Inni wybitni twórcy muzyki baroku to: Antonio Vivaldi (1678-1742). Domenico Giuseppe Scarlatti (1685-1757). Georg Philipp Telemann (1681-1767) Arcangelo Corelli (1653-1713) Tomaso Albinoni (1671-1751) François Couperin (1668-1733) Jean-Philippe Rameau (1683-1764). Jean-Baptiste Lully (1632-1687) i in.     JOHANN SEBASTIAN BACH ( ur. w 1685 w Eisenach, zm. w  1750 w Lipsku ) to genialny kompozytor niemiecki i organista. Był najmłodszym, a jednocześnie najwybitniejszym z sześciu synów Johanna Ambrosiusa, muzyka miejskiego w Eisenach. Sam również miał liczną rodzinę: z pierwszą żoną Barbarą – siedmioro dzieci, z drugą – Anną Magdaleną – trzynaścioro. Jednakże dziesięcioro z nich zmarło w okresie niemowlęctwa lub we wczesnych latach dziecięcych. Mając na utrzymaniu liczną rodzinę musiał przenosić się w poszukiwaniu większych zarobków. W latach: 1703 – 1707 – był organistą w Arnstadt  i Muhlhausen; 1708 – 1714 – był muzykiem i organistą na dworze księcia Wilhelma Ernesta w Weimarze; do jego obowiązków należała gra na organach i klawesynie oraz działalność w kapeli dworskiej. Miał też obowiązek komponowania dla owej kapeli jednego utworu w ciągu miesiąca. Rozpoczął też działalność pedagogiczną ucząc muzyki członków rodziny książęcej. 1714 – 1717 – był koncertmistrzem kapeli weimarskiej; komponował wiele utworów klawesynowych o charakterze dydaktycznym dla swojego licznego potomstwa. 1717 – 1723 – był organistą na dworze księcia Leopolda w Kothen; 1723 – 1750 – był kantorem szkoły św. Tomasza w Lipsku. W latach 1723 – 1741  prowadził tam koncerty Collegium Musicum. Do jego obowiązków należało  prowadzenie nabożeństw i gra w kościele w czasie uroczystości. Kontynuował swą pracę pedagogiczną, wyjeżdżał też do innych miast niemieckich , gdzie występował jako wirtuoz – organista. Pod koniec życia cierpiał na chorobę oczu, która doprowadziła go do całkowitej ślepoty. Pochowany został w Lipsku przy Kościele św. Jana, a w 1949 roku przeniesiono jego prochy do Kościoła św. Tomasza. Twórczość J. S. Bacha Utwory wokalno – instrumentalne -         Kantaty (ok. 200) -         Pasje ( do dziś przetrwały tylko dwie: według św. Mateusza i św. Jana ) -         Motety -         Oratoria ( największe z nich to Oratorium na Boże Narodzenie ) -         Msze ( m.in. Wielka Msza h – moll ) -         Magnifikat Utwory instrumentalne -         muzyka organowa: opracowania chorałowe, wariacje, preludia, fantazje, toccaty, fugi, sonaty -         muzyka klawesynowa: preludia, fugi, tańce, toccaty, partity, inwencje dwugłosowe i trzygłosowe, suity angielskie, suity francuskie, 2 zbiory preludiów i fug we wszystkich tonacjach pt. Das Wohltemperierte Klavier”, „Musikalisches Opfer” oraz „Kunst der Fuge” -         muzyka kameralna: sonaty i partity na skrzypce solo, suity wiolonczelowe, 6 sonat skrzypcowych, 6 sonat fletowych -         muzyka orkiestrowa: koncerty na instrumenty solowe, concerti grossi ( VI koncertów brandenburskich ), 4 suity orkiestrowe.     GEORG FRIEDRICH HAENDEL ( ur. W 1685 r. w Halle, zm. w 1759 r. w Londynie ) Niemiecki kompozytor i organista, działający w Anglii. W wieku 9 lat rozpoczął lekcje gry na organach, klawesynie, skrzypcach, oboju oraz naukę kompozycji. oraz naukę kompozycji. W 1702 roku rozpoczął studia prawnicze, objął też stanowisko organisty w katedrze w Halle. Po roku porzucił studia, zre- zygnował z kariery muzyka kościelnego i przeniósł się do Hamburga. Został przyjęty do orkiestry operowej jako skrzypek, a później klawesynista.  W latach 1706-1710 przebywał we Włoszech (Florencja, Rzym, Neapol). Stworzył wówczas około 150 kantat, utwory kościelne i instrumentalne oraz 2 oratoria. Po opuszczeniu Włoch udał się do Londynu, gdzie odniósł wielki sukces wystawiając operę „Rinaldo”. Rok później wyjechał do Hanoweru. Powstały wtedy między innymi : koncerty obojowe, sonaty triowe, duety kameralne. W 1712 roku udał się powtórnie do Londynu. Na życzenie króla zorganizował zespół operowy „Royal Academy of Music”. W 1727 roku otrzymał obywatelstwo angielskie. W tym czasie tworzył głównie opery – „Riccardo Primo”, „Tolomeo”. Po 1737 roku skoncentrował się na formie oratorium. Utrata wzroku w 1752 roku zahamowała jego twórczość kompozytorską. Zmarł w Londynie. Twórczość Haendla stała się swego rodzaju spełnieniem ówczesnych ideałów muzyki pełnej wzniosłości, blasku, silnie oddziałującej na odbiorcę bogactwem nastrojów. Twórczość G. F. Haendla: · utwory wokalno – instrumentalne: -         ponad 40 oper (m.in. „Rinaldo”, „Radomistro”, „Giulio Cesare”, „Tamerlano”, „Orlando”); -     22 oratoria (m.in. „Mesjasz” – 1741, „Saul”, „Izrael w Egipcie”, „Juda Machabeusz”, „Jephtha”) -         dzieła kantatowe -    duety, tria, arie, pieśni – mniejsze utwory o charakterze religijnym utwory instrumentalne: -   dzieła orkiestrowe : 2 zbiory concerti grossi (op. 6 i op. 3), suity orkiestrowe : „Water Music”, „Fireworks Music”; -    koncerty organowe; -    suity i inne utwory klawesynowe;                                                                          -    sonaty solowe i triowe.       Opis kompozytorów nie jest kopią z netu, tylko pisany ręcznie. Pozdrawiam.      

Muzyka wokalna średniowiecza i renesansu - Dostałęm za nia 6!

♪ Muzyka w średniowieczu (IV-XV w.) ♫
Krótki rys epoki
W okresie ok. 300–ok. 1430 dokonał się jeden z największych przełomów w dziejach muzyki: panującą monodię wyparła rozwijająca się od ok. IX w. muzyka wielogłosowa. Ro...