Termin „faktura” (łac. wykonanie, budowa) dotyczy konstrukcji utworu. Utwory jednogłosowe mają fakturę monofoniczną (gr. monos – jeden). Opierają się jedynie na melodii i są pozbawione elementu harmonicznego. Należą do nich melodie ludowe i utwory na instrumenty solowe, przewidziane do wykonania bez akompaniamentu. Utwory wielogłosowe, w których jeden głos jest główny, a pozostałe – podporządkowane, oparte są na fakturze homofonicznej (gr. homos – równy). Ze względu na sposób konstrukcji wyróżniamy dwa rodzaje homofonii : monodyczną (głos główny – samodzielny pod każdym względem); harmoniczną (silny związek między melodią i akompaniamentem, melodia umieszczona w najwyższym głosie jest wypadkową pochodu akordów). Utwory wielogłosowe, w których wszystkie głosy są równorzędne, mają fakturę polifoniczną. Wyróżniamy dwa rodzaje polifonii : kontrastową – współdziałanie głosów (chociaż występują równocześnie) są całkowicie równorzędne i samodzielne; imitacja – głosy naśladują się wzajemnie z pewnym opóźnieniem. Melodia przeznaczona do imitacji powinna zawierać charakterystyczny zwrot lub skok interwałowy, dzięki czemu będzie łatwo zauważalna na tle wielogłosowych, polifonicznych konstrukcji. W razie pytań, proszę o kontakt. Oczywiście nie jest to kopia z netu, tylko opracowywane samodzielnie. Pozdrawiam.
