Apokalipsa św. Jana nie jest jedyną Apokalipsą biblijną, lecz jest najważniejsza- zamyka całość świętej księgi, jest momentem odniesień i nawiązań późniejszej literatury. Księga ta zawiera widzenie św. Jana, który prorokuje, widzi w swoim objawieniu koniec świata. Św. Jan przepowiada przyszłe losy, grozi, pociesza, przestrzega ludzkość. Apokalipsa prezentuje także walkę dobra i zła, upadek ludzkości i przywracanie ładu świata. Jest to księga trudna do zrozumienia, bo tajemnicza i obfitująca w ogromną ilość symboli, znaczących wizji, znaków, liczb itp. Znane symbole to: cztery zwierzęta (lew, wół,orzeł i zwierzę o ludzkiej twarzy), bestia- Antychryst, smok walczący z kobietą, siedem trąb i siedem pieczęci. Do Apokalipsy św. Jana nawiązuje wiele późniejszych twórców- np. wielcy romantycy polscy, twórcy- katastrofiści, a także pisarze i poeci współcześni- np. Mała Apokalipsa T. Konwickiego, czy wiersz Cz. Miłosza pt. Piosenka o końcu świata lub Herberta "U wrót doliny"
