Napisz, czyj wizerunek nakreślił Miecznik w swojej arii. (arię pisał Stanisław Moniuszko)

„Straszny Dwór” to opera w 4 aktach do libretta Jana Chęcińskiego, skomponowana przez Stanisława Moniuszkę w latach 1861-1864.   Libretto - streszczenie treści: Główne postaci: Miecznik Hanna i Jadwiga - jego córki Damazy - zalotnik Jadwigi Zbigniew i Stefan - bracia, towarzysze pancerni Maciej - stary sługa braci Skołuba - stary żołnierz Cześnikowa - stryjenka braci Akcja dzieje się w pierwszej połowie XVIII wieku. Zbigniew i Stefan wracają do domu po skończonej służbie wojskowej. Poprzysięgają się nie żenić. Jednak po odwiedzinach starego Miecznika, gdzie  poznają jego piękne córki zaczynają się wahać. Cześnikowa, która chce ich wydać za inne panny, kompromituje ich u Miecznika, mówiąc że to tchórze. Wszyscy postanawiają przekonać się, czy panicze są straszliwymi tchórzami. Siostry Hanna i Jadwiga chcą zadrwić z kawalerów Stefana i Zbigniewa i wpadają na pomysł, by wystraszyć ich w nocy. Skołuba opowiada Maciejowi, jak straszne i dziwne zjawiska dzieją w nocy w dworze. Gdy Skołuba wychodzi, nagle wiszące na ścianie portrety prababek zaczynają się poruszać. Sprawczyniami tego są Hanna i Jadwiga, które ukryły się za obrazami. Jednak Stefan i Zbigniew zauważają ruch za obrazami i wychodzą, by złapać sprawców. Potem Damazy opowiada im legendę o strasznych czynach popełnionych we dworze, na co wskazywać ma nazwa "straszny dwór'. Jednak Miecznik wyjaśnia całą prawdę o  dworze w Kalinowie - otóż pradziadek Miecznika miał 9 przepięknych córek, do których przyjeżdżali młodzieńcy zajeżdżający do Kalinowa prosząc o rękę. Zazdrosne matki dziewcząt z innych dworków rozpowiadały w okolicy, że dworek w Kalinowie to ,,Straszny dwór'.  Stefan i Zbigniew proszą więc Miecznika o rękę Hanny i Jadwigi. Wzruszony Miecznik błogosławi obie pary.   Odp.: W polonezowej arii Miecznik ("to w dawnej Polsce urzędnik dworski zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz; w XIV-XVI w. urząd tytularny, później ziemski "), ojciec Hanny i Jadwigi niedwuznacznie daje do zrozumienia, jakich pragnie mieć zięciów. Ma to być przykład wzorowego Polaka, wielkiego patrioty, człowieka walecznego, związanego z tradycją Aria: "Kto z mych dziewek serce której w cnych afektów wplącze nić, by uwieńczyć swe konkury musi dzielnym człekiem być; Piękną duszę i postawę niechaj wszyscy dojrzą w nim, śmiałe oko, serce prawe musi mieć i splatać w jeden rym! Musi cnót posiadać wiele, kochać Boga, kochać bratni lud, tęgo krzesać w karabelę, grzmieć z gwintówki niby z nut. Mieć w miłości kraj ojczysty, być odważnym jako lew, dla swej ziemi, dla swej ziemi macierzystej na skinienie przelać krew, na skinienie oddać krew!"     Oczywiście nie jest to kopia z netu, tylko pisane ręcznie. Pozdrawiam.