wszystko o faustynie kowalskiej

Znana jako święta siostra Maria Faustyna Kowalska, zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mistyczka, słynna z szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego. Przyszła na świat w ubogiej, wielodzietnej, ale pobożnej rodzinie. Na chrzcie otrzymała imię Helena. Od dziecka wyróżniała się powagą, pobożnością, pracowitością i wrażliwością na ludzką krzywdę. Od dziecka chciała wstąpić do klasztoru ale nie zgodzili się na to jej rodzice. Wkrótce objawił jej się po raz pierwszy Chrystus i wtedy zaczęła szukać klasztoru do którego mogła by wstąpić - bez powodzenia, nie znalazła miejsca nigdzie gdzie próbowała. W dniu 1 sierpnia 1925 roku znalazła w końcu swoje miejsce w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie. Tu otrzymała swoje imię - siostra Maria Faustyna. Przez 13 lat pełniła w zakonie funkcję kucharki, ogrodniczki i furtianki. najdłużej w Wilnie, Krakowie i Płocku. Jej niezwykła wrażliwość, bogactwo życia wewnętrznego i niezwykłość jej doświadczeń duchowych stanowiły poważny problem dla jej spowiedników. Na polecenie jednego z nich św. Faustyna zaczęła prowadzić szczegółowy "Dzienniczek" ze swoich przeżyć. Opisała w nim stany mistyczne, jakich doznawała, swoje liczne wizje i objawienia. Dotyczyły one między innymi namalowania obrazu "Jezu ufam Tobie" (do którego - jak mówiła - szczegółowe wskazówki otrzymała do samego Pana Jezusa), modlitw "Koronki do Miłosierdzia Bożego" i nowenny do Miłosierdzia Bożego, oraz ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego ( w pierwszą niedzielę po Wielkanocy), obietnic z nimi związanych oraz powołania do życia nowego zgromadzenia zakonnego, które miało by wypraszać łaskę i miłosierdzie dla całego świata. Zawsze była słabego zdrowia, a w Wilnie ujawniła się choroba gruźlicy płuc, która stopniowo obejmowała całe wnętrzności stając się powodem wielkich cierpień, a ostatecznie przyczyną śmierci. Gdy czuła się lepiej pełniła nadal swoje obowiązki przezwyciężając chorobę siłą woli i wielką miłością do Jezusa. Zmarła w krakowskim klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 5 października 1938 roku. Została pochowana na klasztornym cmentarzu. Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną 18 kwietnia 1993 roku, a następnie kanonizował 30 kwietnia 2000 roku w Rzymie.