Napisz rozprawkę na jeden z tematów: 1. Czy słuszna jest myśl zawarta w przysłowiu "nie wszystko złoto, co się świeci", dlaczego? 2. Dlaczego często występują konflikty między rodzicami a dziećmi? 3. Czy warto zawsze mówić prawdę? Uzasadnij swój sąd.

1 W przysłowiu: " Nie wszystko złoto co się świeci", ktoś kiedyś zawarł bardzo ważną rzecz, często mało zauważalną. Dzisiejsze społeczeństwonie zwraca uwagi na swoje otoczenie, ale raczej skupia swoją uwagę na pieniądzach i właśnie przysłowiowym "świecącym się złocie". Jednak nie chodzi tu o przedmioty wykonane ze złota, ale o to czego człowiek nie dostrzega - "złoto wewnętrzne człowieka". Każdy żyjący w dzisiejszych czasach wie jak jak brdzo potrzebne są dziś pieniądze, praca. Ale za pieniądze nie da się kupić dobra drugiego człowieka, ani prawdziwej miłości. Ktos kto posiada dużo pieniędzy i jest bardzo bogaty często czuje się samotny i opuszczony. Dzieje się tak dlatego, ponieważ jego bogactwo przysłoniło mu oczy i nawet nie zuważył, a jego przyjaciele go opuścili ipozostał sam. Największym skarbem są najbliżsi, rodzina i przyjaciele. Przyjaciel od serca jest dla drugiej osoby kimś bardzo ważnym i potrzebnym. To właśnie z nim moge porozmawiać w trudnych i ciężkich chwilach, to jemu mogę się zwierzyć z tego co leży w głebi sreca, to on potrafi wysłuchać mnie, a nawet pomóc mi nietylko słowem ale i czynem. Człowiek, którego oślepił blask złota nie zauważa wartości drugiego człowieka. Ludzie kryją w sobie dużo skarbów, jedni mniej, a drudzy więcej to jest normalne. Najczęściej są to miłość, szczerość, troskliwość, uczynność, cierpliwość, wierność, uprzejmość, radość; ale największym złotem jest dobroć płynąca z głebi serca drugiego człowieka. Myślę, że człowiek powinien dostrzegać lub przynajmniej starać się dostrzec jak wielkim skarbem i złotem są dla niego jego najbliżsi. Nie ma dla mnie nic przyjemniejszego jak poczucie bliskośi mojego prawdziwego przyjaciela. Dlatego "Starajmy się kochać ludzi, przyjaciół - tak szybko odchodzą".