Drogi pamiętniku! Moje życie jest piękne. Mam szczęśliwą kochającą się rodzinę, cudowne dzieci.... Czego trzeba więcej? Urszulka jest niezwykłą córką. Widzę, że będzie następczynią moim darów poetyckich. Jest zawsze rozradowana i roześmiana, wypełnia każdy kącik mojego domu. To cudowne dziecko, jest prawdziywm darem od Boga. Ma zaledwie trzy latka, a tak wiele potrafi: ładnie śpiewa,stara się czytać i układać piękne zdania. Spędzamy ze sobą wiele chwil, staramy wypełniać czas jak najlepeiej. Po południu chodzimy do ogrodu i czytamy wspólnie moje wiersze. Urszulka siedzi z zachwytem i przysłuchuje się. Robi to tak, jakby była wrodzoną poetką: gestykuluje dłońmi, wyraża słowa zachwytu. Wszystkie moje dzieci uwielbiają wiersze, jednakże Uszulka najbardziej. Widzę to, wiem, że bedzie wielką poetką. Może w przyszłości tyle zdziałać,tyle wierszy utworzyć.... Kocham swoją rodzinę, bez niej nie potrafiłbym normalnie funkcjonować. Nawet nie wyobrażam sobie, że mogłoby stać się w przyszłości coś tragicznego, że któreś z moim dzieci mogłoby umrzeć. Cieszę się, że mam przy sobie cudowną żonę i dzieci, ale przedewszystkim cieszę się, że mam Urszulkę. Pozdrawiam, Damiankw :)
