Drogi Zbyszku! Dzisiaj piszę do Ciebie list. Chciałabym poruszyć temat pracoholzimu. Niestety troszkę mi się wydaje-że stajesz się pracoholikiem. Pracoholizm a pracowitość, do dwie różne rzeczy. Pracoholizm to to, że nie widzisz świata poza pracą. Nie masz czasu na wypady z przyjaciółmi, na lody z dziećmi, na zakupy. Cały czas przejmujesz się pracą. A pracowitość to całkiem inna sprawa. Pracowitość to to, że zajmujesz się pracą, wykonujesz ją dobrze, wspaniale, sumiennie i zawsze dobrze. Starasz się i wypełniasz polecenia. Wolny czas przeznaczasz na odpoczynek, nie na pracę. Żyjesz normalnie i mądrze. Nie umiesz leniuchować, ale nie odmawiasz odpoczynku. Już teraz rozumiesz o co mi chodzi? Chciałabym Ci dać do zrozumienia, że lepiej być pracowitym niż pracoholikiem. Szkody bycia pracoholikiem: ciągły stres, nadciśnienie, nie wysypianie się, brak odpoczynku, nuda i brak sensu życia. Dlatego, puki czas, nawróć się i prowadź normalne życie. Pozdrawiam Agata PS: Przemyśl dokładnie tą sprawę. Twoje zachowanie wpływa też na zachowanie i życie innych. * W miejsce Drogi Zbyszku wpisz jakiekolwiek imię. W podpisie Agata wpsiz swoje imię. Pisałam ręcznie, starałam się i z nikąd nie kopiowałam. Jak są jekieś błęy, to przepraszam. Myślę, że pomogłam.
Drogi pracoholiku ! Każde ambicje powinny mieć swoje granice. Nie angażuj się tak gorliwie w wypełnianie swych obowiązków, bo może mieć to daleko idące skutki. Pracowitość jest szlachetną cechą, która łączy się również z poszanowaniem swego zdrowia. Poświęcając zbyt wiele uwagi pracy tracimy kontakt z rodziną, a czasem nawet z rzeczywistością. Myślisz, że zaniedbanie najbliższych jest dobrym rozwiązaniem ? Ucieczka nigdy nim nie jest. Gdy będziesz nadal postępował tak by koncentracja padła jedynie na spełnienie zawodowe odbije się to na Twoim zdrowiu. Ucierpi zarówno psychika, jak i kondycja fizyczna. Może pojawić się bezsenność, a co za tym idzie - rozdrażnienie oraz agresja. To nie wszystko ! Pracoholizm może prowadzić to przewlekłej depresji, anoreksji i różnego rodzaju bóli. Po kilkunastu latach pojawiają się także stany lękowe, nadpobudliwość emocjonalna, czy choroby np. wieńcowa, która prowadzi do zawału serca. A zatem drogi pracoholiku Twoje postępowanie może prowadzić również do śmierci ! Najlepiej jeśli zapiszesz się na terapię już teraz, odkładanie rozwiązania problemu nic nie da. Mam nadzieję, że szybko podejmiesz właściwą decyzję. Aniela
