Władysław Szpilman - ur. 5 grudzień 1911, zm. 6 lipca 2000 w Warszawie – polski kompozytor i pianista żydowskiego pochodzenia. Urodził się w Sosnowcu w rodzinie żydowskiej, jako najstarsze dziecko Samuela i Edwardy Szpilmanów. Miał brata Henryka i dwie siostry: Reginę i Halinę. Uczył się w Konserwatorium im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W 1940 Władysław Szpilman został więźniem utworzonego przez Niemców getta warszawskiego. Rodzinę utrzymywał z grania w kawiarniach i salkach koncertowych getta, w którym do 1942 możliwe było jeszcze prowadzenie działalności muzycznej. W 1942 stracił całą rodzinę, sam zaś dzięki zbiegowi okoliczności uniknął deportacji do obozu zagłady w Treblince. Pracował niewolniczo jako robotnik budowlany do momentu, gdy w 1943 udało mu się uciec na tzw. "aryjską" stronę Warszawy. Tam był ukrywany aż do końca lipca 1944 przez m.in Czesława Lewickiego, Andrzeja i Janinę Boguckich, Helenę Lewicką, i wielu innych anonimowych ludzi. Po 1945 roku Szpilman wrócił do pracy w Polskim Radiu, jako dyrektor działu muzycznego. Po wojnie Szpilman skomponował ponad 500 popularnych piosenek
